Weet je waarom een wetenschapper driehonderd jaar geleden in staat was om een tiental natuurwetten te ontdekken en tegelijkertijd de wiskunde eeuwen vooruit te helpen? Laat staan driehonderd jaar geleden, aan het begin van de 20e eeuw kon je vrij gemakkelijk een nieuwe theorie bijna in je eentje creëren. Omdat de bodem van het schip van de wetenschap toen nog niet was bedekt met parasitaire schelpen zoals nu.
Typisch beeld in elk onderzoekslaboratorium (het land doet er niet toe): één leidinggevende, één wetenschapper, een paar studenten, twee secretaresses, een technische ingenieur, twee technische specialisten waarvan je er één beter niet kunt gebruiken, omdat hij een vast contract heeft en alles kan doen met “ach, laat maar” en je kunt hem niet ontslaan. Boven in de hiërarchie zijn er geen wetenschappers meer. Alleen maar bureaucraten. Ook aan de zijkant (wat te denken van één personeelsafdeling en de boekhouding). Kortom, één wetenschapper die subsidies binnenhaalt, moet nog minstens 5 profiteurs in zijn laboratorium onderhouden, en daarnaast de hele keten omhoog tot aan de rector. En weet je wat er gebeurt als de wetenschapper er niet in slaagt om weer een subsidie binnen te halen? Hij wordt ontslagen! En het laboratorium… gaat gewoon door met zijn drukke activiteiten, maar dan zonder wetenschappers. Er zullen geen artikelen zijn, maar de toewijzingen blijven komen. En überhaupt, wetenschap is een serieus proces. Geen tijd voor experimenten!
Een aparte soort parasieten is de ethische commissie. Dit zijn zulke gasten, zonder wie je nu niet alleen een rat kunt slachten, maar zelfs niet meer kunt benaderen. Neem het serieus, stel je voor dat je nu speciale cursussen moet volgen om een vivarium te bezoeken en een rat eruit te halen (!). Ik ben bang om het toe te geven, maar ik heb tamme ratten thuis en ik ga met ze om zonder dat ik daarvoor een speciaal certificaat heb. Hoe is het mogelijk dat nog niemand de politie heeft gebeld? Een wetenschapper heeft geen tijd voor speciale cursussen, dus als er een rat nodig is, gaat een gecertificeerde technische specialist (degene zonder een vast contract) naar het vivarium. Degene met een vast contract kan zijn achterste niet van de stoel krijgen (er zijn testen uitgevoerd).
Maar dat is nog niet alles. Stel je voor dat voor de experimenten pasgeboren ratten nodig zijn. Ja, ja, met veel moeite hebben ze toestemming gekregen voor zo’n “onmenselijk” onderzoek. Maar ratten bevallen niet volgens een schema. Ze kunnen zowel in het weekend als ’s avonds bevallen. Daarom moet de technische specialist (degene zonder vast contract) elke dag het dierenverblijf bezoeken en informeren naar de jongen. Zelfs op weekenddagen. En op feestdagen. En tijdens sneeuwval, wanneer de wegen geblokkeerd zijn. En hij woont 50 kilometer van het laboratorium.
En hier komt een gezond idee naar voren: we moeten een camera in het vivarium plaatsen en kijken of de rat een nestje heeft gekregen of niet. Waarom zouden we ons onnodig verplaatsen? Goed idee? Ja! Dus het zal zeker niet doorgaan. De ethische commissie vond dat het installeren van een camera in de kooi onhumaan is en de persoonlijke ruimte van de ratten schendt. Ratten, Karl. Wezens met 40 miljoen neuronen, die helemaal niet in staat zijn om de wereld om hen heen te begrijpen, laat staan de camera’s. Ratten waarvan de jongen toch weer worden afgenomen en hun hersenen worden verwijderd (dat schijnt dan weer niets te schenden). En alles met een serieuze blik! Het is onmogelijk om met woorden te beschrijven wat voor een gelatine in het hoofd van deze wetenschappelijke parasieten zit in plaats van hersenen. Natuurlijk, om te zitten en te verbieden, heb je geen opleiding nodig en het is al helemaal niet nodig om een proefschrift te schrijven. Hun beslissing aanvechten is moeilijker dan de arme laborant in het weekend blijven bezoeken. Iets aan hen uitleggen is onrealistisch — laten we niet vergeten dat er gelatine in hun hoofd zit. Het is belangrijk te begrijpen dat op zo’n sinecure-positie degenen terechtkomen die “heel veel van diertjes houden” en over het algemeen veganist zijn, en niet degenen die met de realiteit omgaan.
Als epiloog. Toen het nieuwe onderwerp over het verminderen van kosten en personeel aan de orde kwam, werd de… ja, ja, diezelfde laborant ontslagen. En nu kijkt er helemaal niemand meer naar de ratten, en als ze op een vrije dag jongen krijgen, worden de jongen gewoon gedood.
P.S. Na zes maanden werd de enige wetenschapper uit het laboratorium ontslagen. Het contract was afgelopen.
Daarom verwacht niemand nog baanbrekende theorieën van moderne wetenschappers.