Ik was vandaag in een stadje… kleiner dan één McDonald’s. Maar het stadje is trots, want er is een McDonald’s.
En bovendien is het verkeer in dit stadje meer een doolhof dan iets anders. Een hoop verbodsborden, omleidingen, stenen en rotondes. Je kunt je bestemming niet bereiken. Ik heb de auto 500 meter verderop geparkeerd en ben met mijn gereedschap te voet verder gegaan. Maar om de auto te parkeren, bleek dat ik nog een andere uitdaging moest aangaan. Het stadje is zo trots dat al zijn parkeerplaatsen betaald zijn. In grotere steden is het beter geregeld. Niet alleen zijn ze betaald, maar je kunt de parkeerplaats ook niet betalen via sms, smartphone of betaalkaart. Alleen muntgeld is hier in omloop. En als extra, er zijn geen bankfilialen of geldautomaten in het centrum van de stad. Wie zou er een bankfiliaal neerzetten op een plek waar je niet kunt komen zonder je hersens te breken?
De parkeerprocedure duurde 1 uur. Een plek vinden om te parkeren. Begrijpen dat er geen geld is, proberen weg te rijden. Een paar rondjes rijden, eindelijk ontsnappen. Een geldautomaat zoeken. Vinden. Geld opnemen. Een winkel zoeken. Binnenlopen om geld te wisselen. Terugkeren, met omzwervingen, naar de plek waar je kunt parkeren. Parkeren. Betalen.
Trots stadje heeft overal paaltjes geplaatst die uit het asfalt omhoog komen en de straat afsluiten voor buitenstaanders. Terwijl ik erbij was, vlogen “onze mensen” met veel enthousiasme tegen zo’n paaltje aan, voor wie het gewoon niet werkte – en nadat de terminal de toegangspas had gescand, ging de paal, om het moment te verbeteren, weer omhoog. Bumper, radiator – deuken overal. Politie, ruzies, rapport – ik kom een uur later terug – de paal is bestraft – alles is uit elkaar gehaald en een of andere technicus is bezig om haar weer aan de praat te krijgen.
In het stadje ontdekte ik een volkomen unieke paal met borden. Ik heb er zelfs een foto van gemaakt. Deze paal is gewoon een symbool van dit stadje, dat de zin van zijn vooruitgang ziet in het creëren van beperkingen. Op de paal waren verbodsborden geplaatst. Ik som ze op:
- geen tenten opzetten
- niet fietsen
- niet gebruik maken van opklapbare ladders
- niet uit de kraan drinken
- niet met de lift rijden
- niet achteruit draaien (voor zover ik dit teken heb kunnen interpreteren)
- niet zwemmen
- niet skateboarden
- niet naar rechts afslaan
- geen autokamperen organiseren
- niet de auto wassen
- niet vissen
- niet liggen
- niet waterskiën
- niet drinken
- niet gebruik maken van spuitbussen
- niet parkeren
- niet zoemen
- niet doorgaan
- niet flitsen gebruiken
- niet paardrijden
- niet de muziek aanzetten
- niet eten
- niet met de auto rijden
- niet rijden op een vorkheftruck
- niet vuurwerk afsteken
- niet lopen
- geen aalmoezen geven
- niet op rolschaatsen rijden
- niet op de mobiel gebruiken
- geen gebruik maken van betaalkaarten
- niet opnieuw tenten opzetten
- niet op computers gebruiken
- niet uitlaten van honden
- niet gebruik maken van een pacemaker
- niet met vrachtwagens rijden
- niet ijs eten.