Vandaag is het de dag van de condens. Ja, de hitte is begonnen, mensen hebben de airco’s aangezet, maar niet alle airco’s waren daar op voorbereid. Vaak staat de binnenunit daar waar het handiger is, en niet waar het betrouwbaarder is. Daarom moet het water dat op de verdamper condenseert op de een of andere manier worden afgevoerd. Als het niet meteen naar buiten kan, moet je een pomp, een vlotter waterdetector en al dat spul ergens inproppen.
Pompen gaan kapot, drijvers raken verstopt. Wat je erin hebt gestopt, moet je eruit halen en kijken wat er aan de hand is. De pomp moet waarschijnlijk vervangen worden, meteen samen met de drijverkamer. Nee… je zou met de drijverkamer kunnen rommelen, maar… te veel gedoe. Het is beter om alles meteen te vervangen. De oproep kost meer dan het pompje. En het zal toch weer kapot gaan.
Eerste punt – Huis, gezin, twee honden – zwart-witte spaniels. Elke hond leeft in zijn eigen kennel. De kennel is altijd open. De honden zijn verwend. Op de meubels springen – hoe kan het ook anders. Vriendelijke en aanhankelijke wezens. Tweede verdieping. Kinderkamer. In de kinder kamer is er een soort Lego-land voor meisjes. Alle meisjes Lego is hier verzameld. De collectie van verzamelde Lego-speelgoed staat in een rij op een tafel die de helft van de woonruimte van de kamer in beslag neemt. De andere helft is ook hier en daar gevuld met Lego. Daar zitten (stilletjes) op hun bed – want dat is de laatste vrije plek, twee “autistische” meisjes en spelen met Lego. Geen reactie. Geen hallo, geen tot ziens… Alleen met grote ogen kijken ze naar me en volgen mijn bewegingen. Samen met hen speelt papa met Lego. Aha, papas speeltje 🙂 De meisjes bouwen iets voor zichzelf van Lego, heel stilletjes. Vakantie, en ze zitten thuis. Het tweede meisje zat zo stil dat ik haar niet meteen opmerkte. De airco is in de kinderkamer, en de pomp is op zolder. Het huis is oud – veel valse vloeren en valse plafonds. Ik heb me een weg gebaand door de draden en slangen. Gewonnen – de pomp vervangen. Hoewel, ik had ook gewoon de drijver kunnen schoonmaken.
Tweede punt: Kvariira, ongeveer 50-60 meter groot. Er wonen gepensioneerden. Hetzelfde verhaal met de lekkage. Ik begreep niet meteen dat er een kind in het huis was, dat, afgaande op de gesprekken, bij zijn grootmoeder op vakantie was gekomen. Het kind gedroeg zich stil en onopvallend. Ik heb het nooit gezien. En ook niet gehoord — ik begreep dat er een kind was door de gesprekken van de grootmoeder. De hond — een kleine spitzachtige, waarschijnlijk een Japanse chin, was ook veel rustiger dan de spaniels en gedroeg zich eerder als een kat — kwam, keek, beoordeelde en ging weer weg. Ze reageerde stoïcijns op aaitjes. Iemand had voor mij een oude dobber rechtstreeks op de gegolfde slang gezet. Natuurlijk lekte het. Ik moest er even mee aan de slag, ik heb het met siliconen vastgezet.
Derde punt. Een behoorlijk luxe villa. De eigenaresse zegt – het lekt als een emmer. Ik controleer – er lekt niets. Ik ren naar de zolder – de pomp werkt. Op de zolder stoot ik mijn hoofd tegen de stenen in de doorgang. Pijnlijk. Oeps… en hier zijn kinderen. Eerst begon een jongen met interesse naar me te kijken en al toen ik wegging, verscheen de tweede. Stil, niet storend, onopvallend. Ze weten ook niet hoe ze gedag moeten zeggen of afscheid moeten nemen – je ziet dat ze zich echt schamen om met vreemden te praten. Ze komen niet naar buiten, hoewel er achter het huis een prachtig gazon is. Zo zullen ze waarschijnlijk twee maanden vakantie doorbrengen – als huisdieren. Ik heb de lekkage niet gevonden – dat heb ik ook gemeld. Wat lekte er? Geen idee – het is al geen probleem meer. Misschien is er een zwakke verbinding bij de pomp, bijvoorbeeld.
De vierde plek. De bakkerij. De eigenaar is zowel schoenmaker als oogstman. Op de eerste verdieping is er een winkel en een keuken, op de tweede verdieping is er een appartement. Hetzelfde met de airco: het lekte, maar nu is het gestopt. Maar hij had zelfs geen pomp. Het is een hele vreemde zaak. Blijkbaar is er stof in de opvangbak verzameld — dat heeft de afvoer verstopt. Waren er kinderen op de vierde plek — ik weet het al niet meer. Misschien waren ze er, maar hebben ze zich gewoon beter verstopt dan in andere gevallen. Misschien zijn alle kinderen in deze omgeving zo?
Ik ben op mijn werk aangekomen. Ze hebben me blij gemaakt. Ze gaven me een dikke map met technische documentatie over een of andere vervelende machine voor een bekend restaurantketen. Ik ga het bestuderen. Ze zeiden dat ik me op deze machines moest richten.