Missie

Kies altijd de moeilijkste weg – op

Daar zult u geen concurrenten tegenkomen.

Charles de Gaulle

Er is een zeer goed marketinginstrument dat de “positioneringsmatrix” wordt genoemd. Om dit instrument te gebruiken, hoeft u alleen maar de volgende 7 vragen te beantwoorden over wat het bedrijf doet of verkoopt:

• Wat is dit?
• Voor wie?
• In welke gevallen?
• Wat geeft het?
• Wat maakt het uniek/verschillend van anderen?
• Waarom kan dat niet zonder dit?
• Waarmee kan het vervangen worden?

Beantwoord deze vragen op een manier zodat geen enkele andere concurrent hetzelfde antwoord kan geven met dezelfde formuleringen. In wezen zijn de antwoorden op deze vragen de missie van het bedrijf. Op de seksuele markt kunnen dergelijke vragen ook beantwoord worden. De formulering van de missie van het huwelijk kan als volgt klinken: Mensen hebben elkaar nodig voor de voortplanting en de gezamenlijke opvoeding van nageslacht, dat de biologische en culturele concurrentievoordelen van de ouders erft, die op hun beurt, door in een huwelijk te zijn, een productievolume van gezamenlijk geproduceerde consumptiegoederen creëren dat de aritmetische som van de productie die ze afzonderlijk kunnen realiseren, overstijgt.

Door deze drie filters toe te passen: biologie, cultuur en economie, kan men vrijwel de hele mensheid uit de lijst van potentiële kandidaten filteren of, aan de andere kant, zich vanuit een concurrentieel perspectief vrijwel van alle mensen onderscheiden.

Biologie: de beoordeling van deze parameter wordt uitgevoerd door een interne computer die via een kanaal met het bewustzijn is verbonden en slechts één bit informatie doorgeeft: “ja” of “nee”. Automatisch worden alle personen van het verkeerde geslacht, niet-vruchtbare, niet-aantrekkelijke, niet-geschikte seksuele partners, zieke, asociale, oude, jonge, enz. uitgesloten.

Cultuur: de beoordeling van deze parameter wordt gemaakt door het bewustzijn, als het natuurlijk deelneemt aan de keuze. Vaak wordt het uitgeschakeld, waardoor de partner de aandacht van diepere hersenlagen kan overnemen en, wanneer het bewustzijn weer tot leven komt, ontvangt het van de biocomputer niet gewoon een “ja”, maar “ja, hij/zij is de enige”. [4]. .».

Bewustzijn, als het functioneert, evalueert in de fase van toenadering het culturele potentieel. De cultuur van de partners moet wederzijds interessant zijn, elkaar aanvullen, de neiging tot ontwikkeling hebben en niet radicaal van elkaar verschillen.

Biologie en cultuur vormen al een unieke beoordeling van de ene partner door de andere. Deze beoordeling klinkt ruwweg als “mooi en slim” of “mooie en slimme”.

De economie van het huwelijk werd voor het eerst beschreven door de econoom en Nobelprijswinnaar van 1992, Gary Becker. Volgens Becker biedt de economische benadering een samenhangend schema voor het begrijpen van menselijk gedrag, waar veel generaties wetenschappers al lange tijd zonder succes naar hebben gestreefd. Volgens de berekeningen van Becker leveren investeringen in menselijk kapitaal een hogere rente op dan investeringen in effecten. In zijn analyse ging Becker uit van de opvatting dat menselijk gedrag rationeel en doelgericht is, waarbij hij concepten zoals schaarste, prijs, alternatieve kosten, enzovoort toepaste op de meest uiteenlopende aspecten van het menselijk leven, inclusief die welke traditioneel onder andere sociale disciplines vielen. Het door hem geformuleerde model werd de basis voor alle daaropvolgende onderzoeken op dit gebied.

Becker besteedde aandacht aan het concept van menselijk kapitaal. Menselijk kapitaal is de voorraad kennis, vaardigheden en motivatie die ieder individu heeft. Investeringen hierin kunnen zijn: onderwijs, het opdoen van professionele ervaring, gezondheidszorg, geografische mobiliteit en het zoeken naar informatie. In wezen is het menselijke kapitaal van Becker de cultuur waar eerder over werd gesproken. En echtgenoten kopen feitelijk menselijk kapitaal van elkaar, dat, net als elk kapitaal, rendement oplevert.

Vanuit economisch oogpunt stelt het huwelijk mensen in staat om de kosten van de aanschaf van dure gemeenschappelijke goederen te delen. Daarnaast moet de zorg van het niet-werkende gezinslid voor de werkende zo zijn dat het werkende gezinslid effectiever kan zijn op het werk – zijn “achterkant is gedekt”. Dit betekent dat er een niveau van zorg en huishoudmanagement moet worden geboden dat niet kan worden uitbesteed, of de risico’s van uitbesteding zijn groter dan de mogelijke voordelen ervan. Bovendien, bij de onmogelijkheid om een deel van het huishoudelijk werk uit te besteden, zoals het beheren van persoonlijke financiën, het beheer van het huis en de inrichting, het kopen van kleding, meubels, cadeaus en voedsel, het vervullen van sociale verplichtingen of ouderlijke zorg voor kinderen, is tijd vereist. En als de werkende echtgenoot in 1 uur X geld verdient, dan verdient hij dat geld helemaal niet als hij zijn tijd aan huishoudelijke taken besteedt. Het blijkt dat de niet-werkende echtgenoot, door huishoudelijk werk te doen, ook hetzelfde bedrag van X geld in het gezin brengt, waardoor de werkende echtgenoot buiten het gezin kan werken zonder afgeleid te worden door huishoudelijke taken. Vanuit dit concept wordt het als rechtvaardig beschouwd om de gezamenlijke bezittingen die tijdens het huwelijk zijn verworven, gelijk te verdelen, ondanks het feit dat een van de echtgenoten geen geld buiten het gezin heeft verdiend. De tweede echtgenoot zorgde ervoor dat de eerste precies dat geld kon verdienen.

Door ons “dit” te formuleren met behulp van deze drie criteria, beantwoorden we al de vragen:

• Wat is dit? — dit is een unieke combinatie van biologische en gedragsgegevens en cultuur, samen met het vermogen om meer welzijn binnen het gezin te creëren dan daarbuiten.
• Voor wie? Voor partners die mij leuk vinden, met een wederzijds passend niveau en richting van cultuur, en een levensstijl die economische voordelen biedt van samenwonen.
• In welke gevallen? Wanneer ik gezonde kinderen wil baren en opvoeden, hen een cultuur wil doorgeven die rijker is dan de mijne, en dit op de meest economische manier wil doen.
• Wat levert het op? Biologische voordelen in de volgende generaties, effectieve overdracht van genen.
• Wat maakt het uniek/verschillend van anderen? Het antwoord is al te vinden in het antwoord op “wat is het”.
• Waarom kan dit niet zonder? Zonder dit zal elke andere manier van voortplanting niet zo’n effectief nageslacht opleveren.
• Wat kan je vervangen? Zonder afbreuk te doen aan het resultaat — niets. Met afbreuk — er zijn verschillende manieren.

Doordachte antwoorden op deze vragen, bijvoorbeeld met het besef van hoe mijn cultuur verschilt van die van andere mensen, kunnen een eenvoudig antwoord geven op de vraag “waar partners te zoeken” of, laten we zeggen, “hoe een zak met een kat te openen voordat je de kat koopt”.

In wezen

• Voor een succesvolle verkoop van jezelf op de seksuele markt is het belangrijk om de vragen uit de matrix van marketingpositionering te beantwoorden. Dan wordt duidelijk wie je nodig hebt en wie jou nodig heeft. In werkelijkheid zijn het niet de haarkleur of de oogkleur die belangrijk zijn bij het kiezen van een partner, maar eerder andere kwaliteiten.

• Voortdurende ondersteuning en ontwikkeling van je unieke eigenschappen zal de partner niet in staat stellen om een andere, beter passende optie op de seksuele markt te vinden.

• Als je er niet in bent geslaagd om een echt uniek aanbod op de seksuele markt te creëren en je ziet duidelijk de concurrentie, dan is het de moeite waard om na te denken over het ontwikkelen van nieuwe eigenschappen en kenmerken die jou, in combinatie met de al bestaande eigenschappen en kenmerken, uniek maken.

• Niemand zal ooit zeggen: “Ik hou van je omdat je zoals iedereen bent.”