SHIFU: But a peach cannot defeat Tai Lung!
OOGWAY: Maybe it can. If you are willing to guide it, to nurture it. To believe in it.
SHIFU: But how? How? I need your help, Master.
No, you just need to believe. Promise me, Shifu. Promise me you will believe.
SHIFU: I… I will try.
Kung Fu Panda
Uw ondergeschikten verkopen u voortdurend hun onvermogen om iets te doen dat ze tot nu toe nog niet hebben gedaan, en u koopt dat voortdurend van hen. Bovendien vertrouwen de meeste leidinggevenden hun ondergeschikten categorisch niet om iets nieuws te doen dat buiten hun verantwoordelijkheden en vaardigheden valt. Zelfs bij het aannemen van personeel kiezen ze voor mensen “met werkervaring”. Ondertussen herhalen velen de mantra dat “mensen de kans moeten krijgen om te groeien”. Maar hoe geef je die kans? Daar denkt bijna niemand over na en men veronderstelt dat groei vooral bestaat uit het verder verfijnen van bestaande vaardigheden.
We horen constant van zowel ondergeschikten als van onze familieleden zinnen zoals “Ik kan dat niet”, “Hoe doe je dat?”, “Ik heb dat nog nooit gedaan” en ga zo maar door. Al sinds de school en de universiteit zien we dat de meeste mensen “nooit iets kunnen” en daarom afkijken bij de uitblinkers of copy-pasten van het internet. Maar, verdorie, er zijn toch mensen die vooruitgaan, nietwaar? Er zijn toch mensen die het wel kunnen?
Waarom gebeurt dit? Omdat mensen niet in zichzelf geloven en hun leiders ook niet in hen. Het is een kwestie van geloof, niet van vaardigheden. Elke vaardigheid kan alleen ontwikkeld worden als je bezig bent met datgene waarvoor die vaardigheid nodig is. Om te fietsen moet je in de eerste plaats op de fiets gaan zitten. Om te zwemmen moet je dieper het water in gaan. Om te leren lezen moet je lezen, en om te leren schrijven moet je schrijven. We geloven allemaal dat we in staat zijn om te leren lezen en schrijven, maar om de een of andere reden weigeren we te geloven dat je bijvoorbeeld kunt beginnen met het houden van klantgesprekken en succesvol kunt zijn in onderhandelingen, zelfs als je dat nog nooit eerder hebt gedaan. Toch is het vermogen om te lezen, schrijven of zwemmen complexer dan simpelweg luisteren en vragen stellen. En het recept voor succes is in elk geval hetzelfde: om iets te kunnen, moet je beginnen met het te doen.
Nogmaals. Je moet in mensen geloven en vertrouwen hebben in mensen. Alleen geloof is in dit geval nodig. Als je gelooft dat je ondergeschikte het kan, dan zal hij het ook kunnen. Als hij probeert je zijn hulpeloosheid te verkopen, laat hem dan zwijgen en leid zijn gedachten zodat hij zelf begrijpt waar hij moet beginnen. Je zult een enorme oogst aan motivatie verzamelen wanneer deze persoon, tot zijn eigen verbazing, een schijnbaar onmogelijke taak volbrengt. En als hij het niet kan, zal hij je lessen en adviezen met een ander niveau van interesse ontvangen.
En denk er eens over na, misschien zult u…eersteDe persoon in het leven van uw medewerker die in hem geloofde? Dus, als u een team wilt hebben dat plezier heeft in het werk en trots is op zijn prestaties – geef mensen dan de opdracht om dingen te doen die ze nog niet eerder hebben gedaan, dingen waarvan ze denken dat ze het niet kunnen, dingen waarvan u ook twijfelt of ze het kunnen. Geef ze die opdrachten juist omdat ze het nog niet eerder hebben gedaan. Geloof me, ze zullen het kunnen. Ze willen u niet teleurstellen.
Het is jouw taak om je mensen te laten zien dat zij helden zijn en bewondering verdienen, dat ze meer kunnen dan ze van zichzelf verwachten. Natuurlijk kun je dromen van het leiden van een team van perfecte mensen. Sterker nog, iedereen kan een perfect team leiden. Het is niet moeilijk en het is geen prestatie. Maar perfecte mensen… het komt niet voor en streven naar perfectie heeft geen zin. Het heeft zin om je rol en je bestemming te vinden als leider van jouw mensen.
P.S. In de epigraaf is een dialoog uit de tekenfilm “Kung Fu Panda” opgenomen. Dit is het moment waarop Oogway tegen Shifu zegt dat Shifu in de panda moet geloven. Shifu vraagt Oogway om hulp, omdat het hem een onmogelijke taak lijkt om de dikke panda Kung Fu te leren. Oogway, als een echte leraar, kan alleen met een persoonlijk voorbeeld antwoorden en weigert Shifu te helpen, vertrouwend op hem om de panda zelf te trainen. Hij toont zelf geloof in zijn leerling, in plaats van het moeilijke werk voor hem te doen. Het zou niet mogelijk zijn om de panda een Dragon Warrior te maken als Oogway niet geloofde dat geloof de sleutelvraag is. En als geloof de sleutelvraag is, dan moet Oogway ook in zijn leerling geloven, net zoals hij zijn leerling oproept om in de leerling van zijn leerling te geloven, en niet om te helpen. Hetzelfde vicieuze cirkel. Om te zwemmen, moet je zwemmen.