What you have told us is rubbish.The world is really a flat plate supported on the back of a giant tortoise.
The scientist gave a superior smile before replying, «What is the tortoise standing on?»
«You’re very clever, young man, very clever», said the old lady. «But it’s turtles all the way down!»
Mensen hebben de neiging om zich vast te klampen aan eenvoudige verklaringen voor de fenomenen die ze waarnemen. Het is veel eenvoudiger om te geloven dat de aarde plat is en op een schildpad staat, dan om te proberen de moderne kosmologie te begrijpen. Dit geldt ook voor het begrijpen van de motivatie van mensen. Er is een mening (ik zou blij zijn als iemand me op een gezaghebbende bron kan wijzen) dat mensen in twee categorieën kunnen worden ingedeeld. De een is gericht op de zogenaamde inkomende stroom, terwijl de ander zich richt op de uitgaande stroom. In sommige onvolgroeide geesten wordt er bij het woord “stroom” het bijvoeglijk naamwoord “financieel” toegevoegd, blijkbaar om het serieuzer te laten klinken. Onvolgroeide geesten zullen natuurlijk in de war raken wanneer ze te horen krijgen dat de motieven van mensen veel eerder zijn ontstaan dan geld. Maar laten we het gewoon over “stromen” hebben. Om ervoor te zorgen dat we op dezelfde culturele golflengte zitten, zal ik… link en ik zal citeren wat ik tot in den treure gekopieerd heb van het internet*:
Elke “simpele en alles verklarende idee” wordt altijd op de proef gesteld door een vraag van een volgend niveau. De kosmologische conceptie waarin er een schildpad is, wordt getest met de vraag: “Waarop staat de schildpad?” De motiverende conceptie van stromen kan ook gemakkelijk worden ontkracht met de vraag: “Waarom draaien mensen zich zo in deze stromen?” En als het antwoord is: “omdat”, dan sluiten we de winkel. Of beter gezegd, we sluiten niet meteen, maar voor we sluiten vragen we: Is het echt zo dat de oriëntatie op een bepaalde stroom een eigenschap van de mens zelf is? Is het mogelijk om een motivatie voor de “binnenkomende” stroom te bedenken voor dezelfde “binnenkomende” persoon, die wanhopig na zijn werk voetbal speelt met zijn amateurteam? Of zijn er binnen deze doctrine “binnenkomende” stromen wanneer iemand zijn favoriete bezigheid uitoefent, voor zijn kinderen zorgt of iets maakt?
En hier blijkt dat de wereld niet plat is. Wat hier, op deze plek, gebeurt, is dat de mens gericht is op de “inkomende” stroom, terwijl dat op een andere plek de “uitgaande” stroom is. Wauw, het begint te wankelen. Dus zijn zijn “stroom” een eigenschap van zijn relatie met de werkgever, en niet gewoon een eigenschap van de persoon? En als dit een eigenschap van de relaties is, dan kan je mensen niet indelen op basis van hun vermogen om “stromen te genereren” voordat die relaties zijn opgebouwd.
En wanneer ze zijn opgebouwd, is het goed om jezelf nog veel meer vragen te stellen over wat de werkgever de werknemer biedt en wat de werknemer de werkgever biedt. Je kunt jezelf een excuus aanpraten dat “de mensen zo zijn, en ik heb er niets mee te maken”. En dat is trouwens heel gemakkelijk. Maar is het productief?
___________________________________
*Tekst van de quote:Er is nog een zeer belangrijke eigenschap van de kandidaat die echter vrij eenvoudig te bepalen is: op welke “stroom” hij gericht is – “inkomende” of “uitgaande”. “Inkomende stroom” is het salaris, de arbeidsvoorwaarden, het sociale pakket, enzovoort. “Uitgaande” is het resultaat van het werk: klantcontacten, ondertekende contracten, vervaardigde onderdelen, verzonden brieven, gedane aankopen, geleverde goederen, enzovoort (met andere woorden, datgene waarvoor u bereid bent om de werknemer te betalen).