| Vaak, beter gezegd, bijna altijd, zijn mensen geneigd te vechten tegen wat al is gebeurd. En dat is niet te overwinnen. Als we iets meemaken dat we niet leuk vinden, is het ergste wat we kunnen doen, proberen ertegen te vechten.
Als de verkopen onder de verwachtingen liggen, heeft het geen zin om te vechten voor de verkopen. Het is zinvoller om na te denken waarom ze onder de verwachtingen liggen en maatregelen te nemen om ze te verhogen. Als een werknemer te laat op het werk komt, dan zijn spelletjes met verklaringen, berispingen, afkeuringen en het ontnemen van bonussen slechts een strijd tegen een feit dat al bestaat. In plaats daarvan is het beter om na te denken over waarom hij te laat komt en wat er gedaan kan worden om te voorkomen dat hij in de toekomst te laat komt. Als we een onsamenhangend team hebben, zullen alle teambuildingactiviteiten, het opstellen van “missies” voor het bedrijf en interne propaganda de situatie niet fundamenteel kunnen verbeteren, omdat de situatie al is ontstaan. Dan rijst de vraag: “waarom is dit ontstaan” en moeten we werken aan dat “waarom”. Als je te laat bent voor een belangrijke afspraak en je het niet meer gaat halen, heeft het geen zin om te vechten tegen de tijd, te haasten en nerveus te zijn. Het heeft ook geen zin om op een wonder te hopen en te denken dat je nog op tijd kunt zijn, terwijl je al te laat bent. Je moet nadenken over hoe je de schade van je vertraging kunt minimaliseren. Bijvoorbeeld, bel voor de afspraak en laat weten dat je ziet dat je te laat komt, in plaats van 20 minuten na de start als een dolle binnen te komen en je te verontschuldigen voor de “files”. Als je een fout hebt gemaakt, is het ook niet de moeite waard om ertegen te vechten. De strijd bestaat uit het verbergen van het feit dat je een fout hebt gemaakt voor anderen, het vermijden van soortgelijke situaties voor jezelf, en het terugkijken naar je mislukte ervaringen. Het is beter om, vanuit een afstand, te begrijpen wat de fout was, deze te erkennen, er een les uit te trekken, je om te draaien en verder te gaan. Het is als het peddelen met een peddel. Je vaart met je rug naar je doel, af en toe kijk je naar het doel, je beseft dat je van koers bent geraakt en je draait gewoon met de peddels, in plaats van te doen alsof alles in orde is. Elke fout en tegenslag zijn invoer voor het beheersysteem. Ze brengen net zoveel negativiteit met zich mee als de informatie dat je boot niet helemaal de goede kant op vaart. Dat wil zeggen: helemaal niets. Continue koerscorrectie is de essentie van management. En je moet corrigeren omdat er fouten optreden in het werk, en fouten ontstaan omdat je aan het werk bent. Omdat je aan het peddelen bent. |