Bijna iedereen heeft zo’n droom. De een wil een onbewoond eiland kopen met een villa erop, de ander een yacht om de wereld rond te zeilen, en weer iemand anders droomt ervan boswachter te worden (hallo, Masha). Mijn droom is vormgegeven als “bewaker in het reservaat van buidelkrokodillen”.
Ik zal niet ingaan op het feit dat bijna iedereen teleurgesteld zal zijn na het behalen van zo’n droom, letterlijk binnen een paar weken. Want als je genoeg energie had om het te bereiken, wat ga je dan meer dan twee weken op het eiland doen? Huilen naar de maan? Ik zal de basis aansteken.
Wat is de essentie van zulke dromen? Het is een toestand waarin niemand je aanraakt en, in ruil daarvoor, jij niemand aanraakt. Idealiter word je zo min mogelijk aangeraakt dat je voor de wereld niet bestaat. Evenzo, idealiter raak je niemand aan zodat de wereld voor jou niet bestaat.
En welke andere toestand van een mens wordt door een dergelijk effect beschreven? …de dood.
De verstandelijke kant, dat alles wat ons bewustzijn is, komt vroeg of laat, terwijl het de externe wereld analyseert, tot het idee van de zinloosheid van al deze drukte. Iedereen heeft zijn eigen weg naar dit idee. Hoe de betekenis van het leven van een persoon ook is, het beantwoordt nog steeds niet de volgende vraag: “waarom”.
- Kinderen opvoeden? Waarom? Zodat zij kinderen opvoeden? Waarom?…
- Vliegen naar Mars? Waarom? Om een held te worden? Waarom?
- Generaal president van een mega-corporatie worden? Waarom? Om meer geld te verdienen? Waarom? Om de kwaliteit van leven te verbeteren? Hm… Om te reizen? Waarom? Want alles wat je uit je reis meebrengt, zijn voortdurend smeltende herinneringen die helemaal verdwijnen met je dood.
- President van het land worden? Waarom? Om bijen te houden? Waarom?
Het klinkt een beetje deprimerend. Natuurlijk. Want we zullen allemaal sterven. Juist daarom probeert ons bewustzijn, om ons op deze vergankelijke aarde te houden, ons idyllische beelden voor te stellen als “eindbestemmingen”. Degenen voor wie zo’n “eindbestemming” niet wordt afgebeeld, zijn potentiële zelfmoordenaars. Het vermogen van de hersenen om zulke beelden te creëren is een evolutionaire verworvenheid. Mensen zonder dit vermogen sterven heel snel, zonder nakomelingen achter te laten.
Echter, het is niet nodig om te stoppen met het nastreven van zo’n droom. Het is gewoon belangrijk om je bewust te zijn van waar je naartoe wilt.in feiteje streeft.
Droom je van rust? Heb je geprobeerd je evenwicht op een fiets te houden zonder te trappen? Evenwicht is altijd in beweging. Er is geen statisch evenwicht. Je kunt niet op het slagveld staan zodat alle kogels om je heen vliegen. Je moet bewegen, kruipen, ontwijken, bukken. Een eeuwige strijd. Rust is iets wat we alleen maar dromen!
fiets.