We zijn allemaal gemaakt volgens hetzelfde ontwerp, beeld en gelijkenis. Dezelfde ideeën, uitvindingen en formules komen met verbazingwekkende synchroniteit in verschillende hoofden. Daarom zijn er in de wetenschap zoveel wetten en formules met dubbele en zelfs driedubbele namen. En de inwoners van bijna elk ambitieus land zijn ervan overtuigd dat al het interessante door hun landgenoten is uitgevonden, terwijl de concurrenten uit buurlanden gewoon alles hebben gekopieerd. In werkelijkheid hebben tientallen mensen over de hele wereld bijna gelijktijdig hetzelfde radio uitgevonden.
Door zo’n eenvormigheid ontstaan er elke minuut uitgestrekte “fietsen” – oplossingen en concepten die voor negen tienden iets herhalen dat al lang door iemand anders is bedacht. Zoals Ostap Bender zei: “Zo’n klap van de klassieker!” En des te aangenamer is het om in het hoofd van een ander gedachten tegen te komen die heel erg op de jouwe lijken, maar nog niet volledig zijn gevormd, nog niet zijn veranderd in iets tastbaars, essentieels, dat een aparte vermelding in een encyclopedie waard is. Want tegelijkertijd krijg je de bevestiging dat je niet alleen bent in je fantasieën, en dat betekent dat je misschien niet zo’n belachelijk idee hebt bedacht als het soms lijkt op bijzonder ongelukkige dagen, en dat er een kans is om de geschiedenis in te gaan als de ontdekker van iets belangrijks en nuttigs, zoals het zich voordoet op gelukkige dagen. En natuurlijk kun je ook een heleboel fouten en onnauwkeurigheden corrigeren die die ander in jouw idee heeft gemaakt door onoplettendheid.
Zo is dit boek tot stand gekomen. Op een gegeven moment ontdekten beide auteurs een opmerkelijke overeenkomst in hun opvattingen over het probleem van privacy en de richting van sociale evolutie, terwijl er bijna niets afgerond en concreet over hetzelfde onderwerp in de omringende informatie-omgeving te vinden was. Tegelijkertijd waren de ideeën duidelijk in de lucht. Hier en daar gedroegen verschillende mensen zich onafhankelijk van elkaar alsof ze al het boek hadden gelezen dat wij nog niet waren begonnen te schrijven. We waren moe van het elkaar via Skype te bombarderen met links met de onveranderlijke toevoeging “Een spook waart door Europa”. Het universum gaf ons subtiele aanwijzingen dat het al lang tijd was. En we rolden onze mouwen op.
* * *
De auteurs zijn dankbaar voor hun vrienden, familie en bekenden die dit boek in verschillende fasen van het schrijven hebben gelezen en nuttige opmerkingen hebben gemaakt: Alexander Dovnich, Dmitry Dubin, Nikolai Kravchenko, Anastasia Moskalyuk, Andrey Muzhuk, Alexey Nacharov, Ekaterina Strelnikova, Denis Syroporshnev, Svetlana Tolmacheva, Mikhail Yanchuk, Maxim Yashchenko.