Alles wat je in mij ziet, is niet van mij, het is van jou. Wat van mij is, is wat ik in jou zie.
— Erich Maria Remarque,
De wereld waarin u leeft en waarin ieder van ons leeft, bestaat niet meer dan datgene wat we weten. We kunnen ons niet voorstellen en zijn niet in staat te weten wat we niet weten, en we zijn niet in staat de grens van onze kennis te zien, aangezien het idee van een grens impliceert dat we ons kunnen voorstellen dat er iets is achter die grens.
Stel je een hondenwereld voor. Daar is geen Gagarin, daar is geen algebra. Ze is zelfs niet in staat zich voor te stellen dat zulke dingen of verschijnselen bestaan. Aan de andere kant zijn wij ook niet in staat ons voor te stellen wat er in de wereld van de hond is dat wij niet weten. Alles wat we over de hond weten, is dat stukje van haar wereld dat met de onze overlapt. Slechts een stukje van betekenissen en contexten. “Wandelen”, “bal”, “alleen thuis”, “kat”, “buurvrouw”, “moeder”, “koelkast” zijn de enige dingen die gemeenschappelijk zijn voor de hond en haar eigenaar.
We zijn niet in staat te weten hoe groot de wereld van de hond is in het deel dat voor ons onbekend is. Voor ons is de hond een stukjeonzeDe wereld. Voor ons is een hond in wezen een deel van ons. We leggen het gedrag van de hond, de motieven van haar daden en haar waarden uitsluitend vanuit ons perspectief uit. Het perspectief van de hond kunnen we zelfs theoretisch niet voorstellen. In vergelijking met onze hele wereld is de wereld van de hond voor ons heel klein. De hond is dom en naïef.
Maar op de diagram zijn de cirkels van gelijke grootte getekend. En ongeacht de grootte van de cirkels, zijn wij in de wereld van de hond ook slechts een klein stukje van hun wereld. En net zo dom en naïef. Zij, niet begrijpend wat onze motieven zijn, zal ons beschouwen als degenen die onbegrijpelijke domheden doen.
Hetzelfde gebeurt ook onder mensen. Hoe groter het verschil in context, hoe minder de “informatiegebieden” elkaar overlappen. Voor mensen die in land “A” wonen, zal het gedrag, de motivaties en de waarden van mensen die in land “B” wonen, volkomen onbegrijpelijk zijn. Dit geldt des te meer als er in een van de landen een goed georganiseerde propaganda werkt die de bevolking op het niveau van contexten beïnvloedt. Want door de context te veranderen, kan men de ontvanger van informatie… waarnemen signaal met een totaal andere betekenis.
En dan is het heel gemakkelijk om andere mensen als onmenselijk te bestempelen. Want er is zo weinig gemeenschappelijke context, en dezelfde signalen leiden tot volkomen tegenovergestelde acties. Het is beter om de planeet van zulke wezens te bevrijden.
Of of, de man is jaloers op zijn vrouw. Hij vermoedt dat ze hem bedriegt. Waarschijnlijk zelfs zonder reden. Hij kijkt gewoon naar de wereld vanuit zijn eigen informatiesfeer, waarin samensmelten met alles wat beweegt – een wenselijke en acceptabele actie is. Dit valt binnen de standaard mannelijke. seksuele strategie Natuurlijk ziet hij zijn vrouw en de motieven van haar gedrag alleen in die mate waarin dit overeenkomt met zijn eigen gedrag en waarden. Alles wat daar niet mee overeenkomt, zal hij toeschrijven aan onzin of de beruchte “vrouwelijke logica”.
Of de werkgever zijn personeel verdenkt van diefstal. Dit betekent alleen dat hij zich simpelweg niet kan voorstellen dat er gedrag bestaat dat niet door de bedrog van anderen wordt gedreven. En als hij dergelijk gedrag waarneemt, zal hij denken dat hij niet alles weet en dat men hem op een meer geraffineerde manier bedriegt, of hij zal denken dat de anderen dom zijn of, om het met de woorden van de moderne Russische zakenwereld te zeggen, “lohi”.
Het zien van anderen in jezelf stimuleert de selectie van je sociale kring. Mensen proberen te communiceren en samen te werken met degenen wiens logica van handelen hen duidelijk is. De selectie gebeurt niet alleen van de kant van de persoon zelf, maar ook van de leden van zijn of haar kring. Alleen degene die de hoorns draagt, kan de verwijten van jaloezie verdragen. Op het bedrijf zullen alleen degenen blijven werken die niet gekwetst worden door beschuldigingen van diefstal.
Als je jezelf afvraagt waarom mensen zo toxisch, wreed, ondankbaar, agressief, gemeen, achterbaks, diefachtig en egoïstisch zijn, waarom mensen geen geweten hebben, waarom alle vrouwen hoeren zijn of alle mannen klootzakken, waarom… waarom… waarom, dan is het simpelweg omdatu.zie je dit in hen. Dit is het deel van hen dat tegelijkertijd ook van jou is. Je ziet jezelf.