Wat voordelig is voor de heersende klasse

Bij elk openbaar (staats) systeem werd de heersende klasse zo genoemd omdat zij een exclusieve toegang had tot een bepaalde sleutelbron. Dit bepaalde de verhoudingen in de samenleving en de methoden van bestuur. Het bepaalde ook de focus van de inspanningen van de samenleving. Als de heersende klasse meer van deze sleutelbron nodig had, dan loste de hele samenleving dit probleem op, geleid door de wil van de heersende klasse. Hieronder volgt een vrij voorwaardelijke indeling in formaties van de varianten van het bestaan van de samenleving. Voorwaardelijk omdat:

a) Relaties die kenmerkend zijn voor een bepaalde formatie komen op de een of andere manier ook voor in andere formaties. Bijvoorbeeld, financiën, als een systeem van relaties, bestonden al in de oudheid, en ook het begrip “kapitaal” ontstond in het oude Rome. Tegelijkertijd bestaat slavernij, zo kenmerkend voor het slavernij-systeem, nog steeds.

b) De manier van ontwikkeling van de sleutelbron, zoals weergegeven in de tabel, is niet exclusief, maar eerder illustratief. Het aantal slaven nam aanvankelijk alleen toe door middel van invallen bij buren, en hoewel deze invallen een belangrijke en grootste bron van de groei van de slavenpopulatie bleven, brachten alle andere samengetelde bronnen van slavenaanwas (vooral in ontwikkelde slavernijmaatschappijen) na verloop van tijd meer slaven voort dan militaire acties. De illustrativiteit ligt hierin dat de groei van het grondgebied, de omvang van het grondbezit en de noodzaak voor meer mechanisatie van arbeid de voorwaarden vormden voor een systeemverandering. Met andere woorden, de landeigenaren kwamen aan de top van de sociale piramide. En als militaire mensen vroeger de landeigenaren uitbuitten of zelfs gewoon plunderden, begonnen de landeigenaren later een leger in te huren. Ja, in beide gevallen gaat het geld van de landeigenaar naar de militair, maar de paradigma verandert. Dergelijke analogieën zijn er ook bij elke volgende overgang van de ene vorming naar de andere.

Het is moeilijk om formaties te onderscheiden in een samenleving die naast andere samenlevingen bestaat die zich in andere ontwikkelingsfasen bevinden en die culturele verbindingen hebben met de betreffende samenleving. Ook is het belangrijk te begrijpen dat er geen “momentane” overgangen van de ene formatie naar de andere zijn. bestaat niet en een aantal, schijnbaar typische eigenschappen behoren tot verschillende formaties. Bijvoorbeeld, de vorm van bestuur of het productieprincipe. De formatie zelf wordt in dit opzicht niet beschouwd als een statische fase, maar als een overgangsfase, laten we zeggen, van het productieprincipe van ambachtelijk via industrieel naar post-industriëel, als we kapitalisme als voorbeeld nemen. Dat wil zeggen, in ieder geval, de onderstaande tabellen zijn “sferische formaties in een vacuüm”.

g) Het is moeilijk om in zo’n mooie tabelvorm de formaties te beschouwen die bestonden vóór de duidelijk uitgesproken slavernij. Dit zijn de zogenaamde “Aziatische” formaties, die bijvoorbeeld in Europa kenmerkend zijn voor de Minoïsch-Myceense cultuur, evenals nomadische samenlevingen en andere samenlevingen met een kenmerkende clan- of gemeenschapsstructuur.

d) Je kunt de “schaal vergroten” van de historische tijdlijn, en dan wordt het duidelijk dat de varianten van het staatsbestel in het geheel weinig betekenisvol zijn op de historische schaal die duizenden jaren van de ontwikkeling van de samenleving omvat. Dan kan worden beschouwd volgende formaties:

• Gemeenschap, bestaande uit 1-3 tientallen mensen, vergelijkbaar met een kudde;
• Een stam die nog steeds in staat is om collectieve beslissingen te nemen en waar iedereen elkaar kent;
• Leiderschap (met toekenning door de elite van de arbeid van de samenleving);
• De staat (met een monopolie van de heersende klasse op geweld en informatie);

Dan heeft de staatsstructuur helemaal geen betekenis en worden er alleen maar voorwaardelijke lagen onderscheiden, afhankelijk van de mate van monopolisatie van informatie door de staat, de ontwikkeling van de bureaucratie die wordt gecreëerd met het doel de gecreëerde asymmetrie van informatie te exploiteren, en de evolutie in besluitvormingssystemen.

Bij deze aanpak reconisme Het kan ook worden beschouwd als de volgende formatie na de staat, wanneer er geen monopolies zijn, iedereen weer alles van elkaar weet en beslissingen collectief kunnen worden genomen dankzij informatietechnologie.

Tegelijkertijd:

Slavernij

Feodalism

Kapitalisme

Informisme

Rekonisme

Hoofdtendens