Het is duidelijk dat we allemaal, en wel heel snel, op weg zijn naar een nieuwe maatschappelijke orde. Hoe deze zal heten, weten we niet. We vinden de naam “ reconisme » van het Engelse woord reckon — rekenen, tellen. Aangezien de informatie-infrastructuur en de registratie van ieders bijdrage bij massale samenwerking de belangrijkste schakels zullen zijn in de nieuwe politieke structuur.
Table of Contents
Historische ervaring
Om te begrijpen hoe dit systeem eruit zal zien, laten we opnieuw kijken naar verhalen Kapitalisten ontwikkelden de industrie en robotica, wat leidde tot de informatisering van de samenleving en het naar de achtergrond duwen van de kapitalisten, die nu de voeders voor de ambtenaren werden. Feodalen ontvingen inkomsten uit hun land en leenden geld van proto-financiers, wat leidde tot de accumulatie van kapitaal en het ontnemen van de door de feodalen verleende privileges op land. Het werd mogelijk om land te kopen, en de belangrijkste inkomsten werden verdiend met productie. De grondbezitters transformeerden van machthebbers naar leveranciers voor de kapitalisten. Informatisten (ambtenaren) ontwikkelen de informatisering van de samenleving, wat uiteindelijk hun privileges zou moeten ontnemen, die ze proberen vast te houden.
De volgende structuur is een nieuwe bevoorrechte hulpbron.
Het lijkt erop dat het nieuwe sociale systeem de heersende klasse moet ontdoen van de monopolie op informatie, en tegelijkertijd afrekenen met de hypocriete principes die door de heersende klasse zijn opgelegd. Echter, als er bijvoorbeeld geen contant geld meer bestaat… geld. Wie zal dan de informatie over de transacties bezitten?
Alles. Iedereen zal de transacties van anderen kunnen bekijken. Tegelijkertijd kan iedereen zien wie zijn transacties heeft bekeken. Dit is vergelijkbaar met de tab “Mijn gasten” in de statistieken van Livejournal. De informatie zal openbaar toegankelijk zijn. Het kan gekocht en verkocht worden, maar niemand zal een monopolie op deze informatie hebben.
Zoals de monopolie van de feodalen op land verdween met het kapitalisme (maar dat betekende niet dat land gratis was), zo zal ook de monopolie van ambtenaren op informatie verdwijnen met de reconquista, maar de informatie zal wel een prijs hebben.
Om ambtenaren van macht te beroven, moet de samenleving worden ontdaan van geheimhouding met betrekking tot de uitgaven en inkomsten van alle leden van de samenleving. De registratie van materiële waarden, geautomatiseerde volgsystemen, betalingsregistratiesystemen, en dit alles – toegankelijk voor iedereen (niet gratis), zal ervoor zorgen dat 90% van alle misdaden, corruptie, nepotisme, en het onprofessionalisme van mensen in verantwoordelijke posities voor altijd vergeten kan worden.
Maar hoe zit het met het recht op privacy? Dat wordt automatisch gerealiseerd. Bijvoorbeeld, als je in de zaken van je buurman wilt snuffelen, moet je daar goede redenen voor hebben of een voorafgaande afspraak met hem. Anders, wanneer hij ziet dat je in zijn registratiesysteem (of in de archieven van videobeelden van de camera’s in zijn huis) bent geweest en daar iets hebt uitgezocht, kunnen je relaties ernstig verslechteren, tot aan strafrechtelijke aansprakelijkheid toe.
Beschermende reactie van de heersende klasse
De propaganda van de heersende klasse noemt elke systeem van persoonsregistratie en het bijhouden van transacties “grote broer”. Van het volgen van de aankoopgeschiedenis van de eigenaar van een kortingskaart tot gepersonaliseerde pensioenvoorzieningen.
Waarom is de samenleving eigenlijk zo panisch bang dat persoonlijke informatie over een bepaalde persoon verzameld en toegankelijk gemaakt wordt voor onderzoek? Gewoon omdat de heersende klasse, zich verschuilend achter zo’n prachtig eufemisme als “vrijheid”, de samenleving dit soort fobieën oplegt. Want de uitvoering van gepersonaliseerde registratie kan een eerlijke persoon helemaal niet schaden, maar kan juist iedereen die niet eerlijk is, aan het licht brengen. Iedereen weet immers dat je de eerste miljoen niet eerlijk kunt verdienen. Niemand maakt zich druk over de aanwezigheid van een conciërge in het gebouw, alsof hij of zij de vrijheid beperkt.
Tegenstrijdigheid tussen veiligheid en geslotenheid
Mensen hechten meer waarde aan orde in huis en het ontbreken van inbraken dan aan de mogelijkheid om een minnaar of minnares zonder medeweten van hun partner in hun appartement te ontvangen of een drugspand te organiseren; en nog minder geven mensen, in ieder geval, om het feit dat een oplettende conciërge vrijwel alles over de bewoners weet, van de samenstelling van het gezin, inclusief verre familieleden, tot het inkomensniveau dat voortvloeit uit het niveau van de aankopen die in huis worden gedaan. Sterker nog, mensen zijn niet alleen onverschillig, maar verwelkomen de oplettendheid en kennis van de conciërge, omdat ze dit zien als een garantie voor hun eigen veiligheid.
Dus, het blijkt dat het zo gemakkelijk is om het zachte onderbuik van de heersende klasse te voelen. Nooit en aan niemand van degenen die aan de macht zijn, was het voordelig om informatie over zichzelf te onthullen. Overigens, laten we de pathologische passie van de heersende klasse voor hoge, dichte hekken en getinte autoruiten opmerken. Bovendien, om de ongelijkheid te versterken, behield de macht het monopolie om alles over elke niet-machtige persoon te weten, gerealiseerd via verschillende soorten “geheime diensten” of “veiligheidsdiensten”. Van wiens veiligheid is hier sprake?
Conclusie.
Natuurlijk zal volledige personificatie en het volgen van transacties leiden tot totaal andere sociale verhoudingen en een enorme reserve aan productieve krachten vrijmaken, wat jaren later een revolutie zal worden genoemd. En misschien wordt het inderdaad een revolutie, want de heersende klasse zal deze privilege niet zomaar opgeven en zal niet zomaar informatie over hun inkomsten en uitgaven onthullen.
Samenvatting van dit deel: Wikonomie zal ons leiden naar wikipolitiek of rekonomie, wanneer massale samenwerking op het gebied van het handhaven van de openbare orde en het waarborgen van alle functies van de macht, gerealiseerd door het ontbreken van een monopolie op informatie en volledige protocollering van alle transacties, de meeste van de bestaande bovenbouw van de heersende klasse van ambtenaren overbodig zal maken.