Wij zijn sociale dieren van hiërarchisch type. We verlangen naar communicatie en we krijgen het. We worden gedwongen om televisie te kijken, af en toe krijgen we een kruimel in de vorm van nuttige informatie of een interessante show. Maar als je televisie kijkt met een stopwatch, blijkt dat de voordelen ervan niet opwegen tegen de tijd die je eraan besteedt. “En wat met het nieuws?” zullen sommigen vragen. Maar welke nieuwsitems raken jou persoonlijk? Tegenwoordig, als je nieuwe informatie krijgt, wordt deze vaak alleen gegeven om je te manipuleren. Je hebt geen instrument om leugens, halve waarheden en de waarheid van elkaar te onderscheiden. “En wat met sport?” zal een andere categorie kijkers vragen. Ga naar het stadion, kijk sportuitzendingen in gezelschap in een pub, blijf niet vastzitten aan de buis!
De televisie heeft ons levende communicatie vervangen. De “geheugencellen” die bedoeld zijn voor dierbaren worden bezet door politici en merken. We vertrouwen het bestuur van ons land toe aan mensen die we nauwelijks kennen, alleen omdat ons de indruk is gegeven dat zij een waardige keuze zijn, terwijl je buurman minder vertrouwen verdient. Je weet zelfs niet eens hoe hij heet.
Nog een ding dat je belemmert om samen met de televisie te leven, is de constante opwinding van angst en de vrees voor de dood. Kijk naar de lijst met nieuwsitems met een potlood in de hand en tel hoe vaak je herinnerd wordt aan de dood. Onder stress zoekt een mens troost in consumptie. Als iemand eraan herinnerd wordt dat hij sterfelijk is, zal hij sneller instemmen met de aankoop van dure spullen. Als iemand ongerust is, is hij gemakkelijker te verleiden door snoep, chips of sigaretten. Kijk nu eens vanuit een ander perspectief naar de reclame die na het nieuws wordt gegeven.
En wanneer je de televisie weggooit, stopt met wanhopig op de afstandsbediening of de knop “vernieuwen” op de sociale media te klikken, als een rat met een elektrode in zijn hoofd, schakel je automatisch over op communicatie. Belangrijke nieuwsitems zullen je toch bereiken. Van de nieuwsitems die op televisie worden uitgezonden, zijn er geen die belangrijk zijn voor onmiddellijke besluitvorming. Sterker nog, het nieuws dat je op televisie krijgt, is bedoeld om je iets te laten doen wat je niet hoeft te doen. Als er een tv-programma voor je wordt uitgezonden, willen ze iets van je. Zonder jouw deelname zal de wereld niet instorten. Niemand zal je geheimen vertellen en je verliest niets als je dit nieuws van anderen hoort. Je zult meer communiceren en meer kennis opdoen. De meeste boeken die we lezen, zijn ons aanbevolen door anderen. Je zult kiezen wat anderen hebben gekozen en een betrouwbaardere informatiebron over producten en diensten krijgen dan reclame. En je zult veel kennissen maken. Jouw “cellen”, waarvan het aantal gelijk is aan het aantal van Dunbar, zullen zich bevrijden van mensen die je niet nodig hebt — burgemeesters, ministers, artiesten en “sterren”. In de 21e eeuw wint degene met de meeste sociale connecties.
Een samenleving die ontbreekt aan sociale cohesie is gemakkelijk te beheersen en te manipuleren. Het is volkomen duidelijk wie er baat bij heeft dat kinderen niet meer met elkaar in de speeltuinen spelen, maar thuis zitten met hun gameconsoles, en wie er baat bij heeft dat volwassenen, in plaats van naar de club of de kerk te gaan, eindelijk de straat op gaan en zich verliezen in realityshows of een televisieprediker met een fles gelegaliseerde drugs in de hand. De laatste bastion van socialiteit in deze wereld zijn hondenparken 🙂 Trouwens, een hond is interessanter dan de televisie.