Er wordt een restaurant gebouwd van een bekende keten. Een standaardproject. Bijna een bouwpakket. Lastechniek en beton komen alleen in de fundering voor. De rest is een prefab frame van verzinkte stalen profielen, die met bouten aan elkaar worden bevestigd, en houten spanten van gelamineerd hout. De muren zijn van cellenbeton. Buitenwanden + isolatie (sandwichpanelen folie-polystyreen-folie). Het dak bestaat uit multiplex blokken met isolatie. Daarna volgt de waterdichting.
Om 6 uur ’s ochtends is de bouwplaats leeg. Er is niemand. Later komen er mensen aan. De hele bouwplaats is verdeeld onder kleine aannemers. De een metselen de muren, de ander installeert de airco’s. Weer een ander zorgt voor de ventilatie. Iemand legt het dak. Iemand anders voert grondwerken uit rond het restaurant. Iemand richt de afvoeren in. Iemand brengt een grote generator en tankt deze met diesel. Iemand houdt zich bezig met het afval, iemand anders met de toiletten. Iemand zorgt voor drinkwater. Iedereen heeft tekeningen. De taak van ieder is om zijn werk met een precisie van een millimeter uit te voeren. Kleine bedrijven en teams bestaan uit 2 tot 8 personen. Iedereen komt met zijn eigen bestelbusjes met de logo’s van hun bedrijven en met hun apparatuur en gereedschap. Elk team heeft zijn eigen verlengkabels met 4 stopcontacten. Van de verlengkabels ontstaat vanzelf een web van draden, zodat er na 20 minuten op elke plek op de bouwplaats een stopcontact is. Iemand heeft een radio meegenomen, die eruitziet als een bouwgereedschap – met valbescherming, in een buisvormig frame. Muziek speelt. Iedereen werkt. Ze werken, zoals te verwachten, niet gecoördineerd, zonder een leidinggevende boven hen, zonder enige soort van strakke tempo’s. Gewoon, er zijn tekeningen en er is een deadline. Dat is alles.
Tegen de avond verdwijnt de bouwplaats op dezelfde manier. Iedereen verzamelt zich, neemt zijn gereedschap, steigers en ladders mee. Ze rollen de verlengkabels weer op en de bouwplaats wordt opnieuw leeg. Het wordt zo leeg dat er niets te bewaken valt. Ja, er is beveiliging, maar die komt de bouwplaats niet op; ze zitten in een container, waarop een mast met schijnwerpers is bevestigd, buiten het perimeter.
Onze taak is om de ventilatie van de keuken te monteren. Twee gaten in het dak. Op het dak is het mooi, warm en winderig. Vogels vliegen. Ze vliegen op een bepaalde manier. Nee, het zijn geen vogels, maar een paar militaire vliegtuigen. Ze vlogen snel voorbij. Twee buizen gaan van het dak naar beneden om de vuile lucht uit de keuken en de woonkamer af te voeren. We moeten er een paar luchtinlaten, kleppen en inspectieluiken op monteren. Verzamelen, isoleren, ophangen, en de afmetingen controleren. Werk voor twee dagen, dus ik ga morgen ook nog.