Wilt u het recept voor een door en door corrupt staat?
Hier, alsjeblieft.
Laten we eerst begrijpen wat de essentie is. straffen De essentie van de straf is dat het voor de dader onaanvaardbaar onvoordelig moet zijn om de schade van het gepleegde misdrijf af te wegen tegen de voordelen die hij bij het plegen van het misdrijf verkrijgt. Uiteraard, als hij gepakt wordt. En het blijkt dat hoe minder kans er is om de dader te vangen, hoe strenger de straf moet zijn.
Laten we nu een ambtenaar voorstellen. Hoe groter het gebied of de hulpbron die hij controleert, hoe meer voordeel hij haalt uit corruptie. Daarbij blijft de straf vrijwel altijd hetzelfde, zowel voor de ‘controller’ van een kleine hulpbron als voor de ‘controller’ van een grote hulpbron. Ja, in sommige landen worden corrupten, als ze gepakt worden, geëxecuteerd.
Laten we nogmaals onze verbeelding gebruiken en bedenken welke ambtenaar gemakkelijker op heterdaad betrapt kan worden. Is dat degene die heel ver weg is van de leveranciers van middelen, of degene die de leveranciers van middelen elke dag ziet? Met andere woorden, er zijn belastingbetalers en er is een minister die over een deel van de begroting beschikt. Hoe verder de belastingbetalers van de minister verwijderd zijn, hoe moeilijker het is om de minister op corruptie te betrappen.
Het blijkt dat voor de bloei van corruptie een groot en bij voorkeur eenheidsstaat nodig is. Er moet centralisatie van de macht zijn en het geld moet allemaal naar het centrum stromen. Het moet zo zijn dat de wijkagent betaald wordt door de minister van Binnenlandse Zaken en niet door de inwoners van het gebied dat hij bewaakt. Het budget moet zo ver mogelijk van de belastingbetaler worden beheerd. En in dit land is het wenselijk om problemen te hebben met communicatie en transport – zodat een reis van het ene uiteinde van het land naar het centrum een probleem wordt. Het recept is gekookt.
Na het creëren van de noodzakelijke voorwaarden voor de bloei van corruptie, zal alles automatisch en volgens een vast patroon verlopen: de macht zal steeds minder toegankelijk en transparant zijn voor het volk. De wetten stoppen met functioneren. Er vormt zich een soort “elite”, die in feite slechts een onderling verbonden cirkel van gelijkgestemden is, die een ijzeren gordijn om zichzelf heen heeft gebouwd. Er vindt een definitieve scheiding plaats tussen de macht en de belastingbetalers, die ooit, zo lijkt het, de macht hebben ingehuurd.
En wat slecht is, is dat er geen bloedeloze uitweg uit deze vicieuze cirkel is.