“Tokolonnikova heeft een gemengde persoonlijkheidsstoornis, wat blijkt uit”actieve levenshouding
(uit het vonnis in de zaak “Pussy Riot”)
Twee geslachten in een voortplantingssysteem, waarbij de ene bevrucht en de andere draagt, kunnen niet gelijkwaardig zijn, hoezeer voorstanders van gelijkheid dat ook willen. De dragende functie biedt garanties voor voortplanting. Altijd wordt het groeipotentieel van de populatie zoogdieren gemeten aan de hand van de vrouwtjes. De bevruchtende functie biedt geen garanties. Kinderen worden geboren zonder de deelname van mannen en voor de hele populatie is er een minimaal aantal mannelijke dieren nodig. Uiteraard kiezen vrouwtjes in zo’n situatie de beste mannelijke dieren, terwijl de minderwaardige mannelijke dieren alleen blijven.
Dat wil zeggen, mannetjes hebben, in tegenstelling tot vrouwtjes, aan de ene kant de kans om de hele kudde te bevruchten, maar aan de andere kant kunnen ze met niets achterblijven. De onafhankelijkheid van de bevolkingsgroei van het aantal mannetjes leidt ertoe dat het voor de samenleving, en voor de soort in het algemeen, voordelig is om mannen op te offeren. Bovendien, vanwege de grotere concurrentie onder mannetjes ten opzichte van vrouwtjes, wordt de natuurlijke selectie meer op mannetjes uitgeoefend. Het is niet erg als er een misvormd mannetje wordt geboren — de populatiegroei zal daar niet door stoppen. Als er echter een super mannetje wordt geboren, zullen zijn genen zich sneller door de populatie verspreiden. Daarom heeft de evolutie een strategie ontwikkeld waarbij de natuur experimenteert met mannetjes, maar de “beste resultaten” in vrouwtjes behoudt. Het experimentele potentieel van mannetjes is, naast een evolutionair-rationele verklaring, ook te wijten aan de grotere gevoeligheid van het Y-chromosoom voor verschillende soorten mutaties. Onder mannen zijn er meer misvormden en psychopaten, maar ook meer knappe en geniale individuen dan onder vrouwen. De natuur experimenteert blindelings, filtert de slechte varianten eruit en bevestigt de goede.
Ook evolutionair gezien hebben mannelijke dieren, die vaker dan vrouwelijke dieren geconfronteerd worden met dodelijke gevaren, een betere weerstand tegen stress ontwikkeld, meer kracht en uithoudingsvermogen, en een ander type intelligentie — meer geneigd tot risico’s en een actieve levenshouding. Het gaat er niet om dat elke man actiever is dan elke vrouw. Het gaat erom dat van de 1000 mannen en vrouwen gemiddeld 500 mannen en 50 vrouwen bereid zijn om de bergen in te gaan. Psychologisch gezien gaan mannen rustiger om met risico’s dan vrouwen, zijn ze vaker bereid tot zelfopoffering, kunnen ze gemakkelijker het idee van een experiment met een onbekend resultaat in hun hoofd houden, en doen ze enthousiaster mee aan hiërarchische strijd. Een man hoeft geen nakomelingen te dragen en te voeden. Hij kan zijn eigen leven op het spel zetten. In feite hoeft hij zelfs niet deel te nemen aan de voortplanting. Dat kan een ander voor hem doen, en wat belangrijk is voor de natuur, een meer succesvolle.
Dit alles leidt ertoe dat de man de vrouw ten huwelijk vraagt en niet andersom. Het stereotype gedrag van de vrouw is om op de veranda te zitten in afwachting van huwelijksaanzoeken met een voorraad pompoenen, die ze aan elke afgewezen aanstaande echtgenoot geeft. Voor een vrouw is het moeilijker dan voor een man om een afwijzing te verwerken. Voor een vrouw is het gevaarlijker dan voor een man om te strijden om het beste. Een vrouw wil gekozen worden, maar wil het recht behouden om “nee” te zeggen.
Een vrouw ontvangt de ene aanzoeker na de andere, wijst de een af, gaat met de ander op date, maar blijft wachten op een geschiktere kandidaat en maakt uiteindelijk haar keuze. De keuze van de vrouw wordt gemaakt door haar interne computer, die de kansen beoordeelt om een betere man te vinden. Mannen komen bij vrouwen met bloemen en champagne en worden ofwel meteen afgewezen, of ze komen op de wachtlijst (gaan op de eerste dates) en verlaten de wachtlijst als aanzoeker of worden opnieuw afgewezen.
De taak van het vinden van stabiele paren in de samenleving, oftewel het huwelijkprobleem, werd opgelost door de Nobelprijswinnaars Alvin Roth en Lloyd Shapley. Ze toonden aan dat er, ongeacht het aantal mannen en vrouwen en de voorkeuren van elke man en vrouw, altijd een niet-leeg aantal stabiele combinaties van paren zal bestaan. Dit zijn combinaties waarbij paren niet willen breken om nieuwe huwelijken met andere mensen aan te gaan. Een stabiele set paren, waarin een groep mannen en vrouwen wordt verdeeld, betekent niet dat elke man en vrouw de beste keuze krijgt. Het is echter bewezen dat de mensen van het geslacht dat zich aanbiedt, de beste keuze krijgen van alle mogelijke opties. Ook is bewezen dat de mensen die wachten en selecteren, de slechtste keuze krijgen van alle mogelijke opties. Om te begrijpen waarom dit zo is, laten we het eenvoudigste geval bekijken met twee mannen en twee vrouwen: Kolja en Misha, Tanya en Katya. Stel dat Kolja Katya leuker vindt dan Tanya, en Misha liever Tanya heeft. Tanya heeft meer interesse in Kolja, terwijl Katya Misha leuker vindt. Als Kolja en Misha zich aanbieden, zullen ze respectievelijk naar Katya en Tanya gaan. Tanya en Katya zullen de jongens in een “wachtrij” plaatsen en met hen op dates gaan, en wanneer er niemand beter komt, zullen ze trouwen met degenen die er zijn, niet met degenen van wie ze meer houden. De paren Kolja-Katya en Misha-Tanya zullen stabiel zijn, omdat, zelfs als Tanya Kolja liever heeft, ze hem niet zal krijgen, omdat Kolja Katya meer tevreden stelt dan Tanya. Dit betekent dat als Tanya en Katya zich zouden aanbieden, de set paren beter zou zijn voor de meisjes, en niet voor de jongens.
De conclusie die we kunnen trekken is dat, ondanks de meer “beschamende” en “risicovolle” rol van de vrager, de partner die het initiatief neemt een betere optie krijgt dan degene die op aanbiedingen reageert. En als je om welke reden dan ook hebt gekozen voor de rol van afwachtende, dan is het beste wat je kunt doen om je partner te vinden, actief jezelf aan te bieden. Er valt niets te verliezen als je begint met het uitnodigen van mensen van het andere geslacht voor dates, actief kiest wie je als eerste wilt uitnodigen en wie als tweede. Beheer het proces, in plaats van alleen maar “toe te staan of te verbieden”.
Interessant is dat bij het overwegen van het algemene geval taken over een kieskeurige bruid , een man hoeft een vrouw niet te “veroveren”, zo’n tactiek is wiskundig gezien niet gerechtvaardigd voor deze specifieke man. Het is niet rationeel voor een man om een vrouw te veroveren en te strijden tegen andere mannen voor haar. Een man moet gewoon kiezen uit degenen die hem als de beste hebben gekozen. Een man die een “misschien” heeft gekregen en niet op zoek is naar de volgende vrouw, bevindt zich in feite in een slechtere situatie dan degene die een “nee” heeft gekregen en de vrijheid heeft om verder te kiezen. Laat de vrouw maar kiezen. De man moet verder gaan met het zoeken naar een partner, terwijl hij met de vorige vrouw in dezelfde “misschien” toestand blijft. Daarom is het vanuit het perspectief van de man juist om zich om te draaien en verder te gaan bij het ontdekken van een vrouw die tegelijkertijd aandacht krijgt van verschillende mannen of bij het ontvangen van een antwoord in de trant van “ik zal erover nadenken”. Wrok en jaloezie spelen hier geen rol. Dit is pure business en onpersoonlijke wiskunde. Maar voor de vrouw is het wiskundig voordelig om een bank van kandidaten op te bouwen om de beste te kiezen. Het is duidelijk dat in zulke omstandigheden de patriarchale maatschappelijke moraal, gepromoot door mannen en voor mannen, praktisch “lichtzinnige” relaties van de vrouw verbiedt. Een eenvoudig wiskundig conflict van belangen tussen de deelnemers op de markt leidt tot de ontstaan van prachtige fractale patronen in relaties, die kunstenaars, schilders en dichters al duizenden jaren inspireren.
En voor vrouwen bestaat er helaas het stereotype van de “Magische Prins”. Veel vrouwen wachten en wachten op hem, waarbij ze de strategieën van Doornroosje of Assol uit “De Rode Zeilen” als handleiding beschouwen. Ik zit hier en wacht op Hem. Kijk, er zijn prachtige mannen, rijke mensen en genieën in de wereld. Ik ben niet voor een gewone sterveling gemaakt. Als je dochters hebt, gooi dan al die sprookjesachtige onzin uit de bibliotheek. Voorbeelden zouden sprookjes moeten zijn zoals “De Schone en het Beest” of “De Gelaarsde Kat”. De maatschappelijke moraal, die aan de ene kant monogamie verwelkomt en veel vrouwen verbiedt om aanbiedingen van dezelfde man te accepteren, plaatst vrouwen aan de andere kant in een kansloze positie, waarbij ze de rol van passieve deelnemers aan het vormingsproces van koppels krijgen. Dit zou door actieve vrouwen niet als absolute waarheid moeten worden aanvaard in het tijdperk van anticonceptie en DNA-tests. Een werkelijk vrije vrouw nodigt zelf uit op een date en is niet bang voor afwijzingen, in plaats van te wachten tot ze wordt uitgenodigd.
Een actieve levenshouding aannemen is niet alleen belangrijk wanneer niemand je benadert, maar des te meer wanneer je een rij van bewonderaars of bewonderaressen hebt. De economie van het huwelijk laat zien dat de beste keuze toekomt aan de actieve deelnemer. Elk bedrijf probeert ook een actieve houding aan te nemen bij het nemen van beslissingen over de aankoop van bepaalde goederen en diensten, en weigert alle “aanbieders” – verkopers die proberen door de secretaresse heen te breken. Daarbij beslist elk bedrijf zelf, wanneer dat nodig is, bij wie het aankopen doet, zonder aandacht te schenken aan de verstuurde “commerciële aanbiedingen” en telefoontjes van leveranciers van precies datgene wat het bedrijf nodig heeft.
De traditionele passieve houding van vrouwen stimuleert een kenmerk van vrouwelijk gedrag, namelijk de drang om aandacht te trekken en voortdurend op zoek te zijn naar die aandacht. Vrouwen maken vaker gebruik van make-up, dragen outfits die delen van hun lichaam onthullen, lopen op hoge hakken, hebben lange en gekleurde nagels, en gebruiken parfum en sieraden. Een vrouw die openhartig en seksueel gekleed is, krijgt wat ze leuk vindt — aandacht — maar niet wat ze nodig heeft — een levenspartner. Het is juist het tegenovergestelde. Een minirok en een decolleté creëren een stroom van aandacht van alle mannen, en niet van degenen die echt belangrijk zijn. Bovendien zal de juiste man waarschijnlijk liever niet deelnemen aan de competitie als hij zich bewust is van de serieuze concurrentie, en als hij wel deelneemt aan de algemene opwinding, zal zijn deelname onopgemerkt blijven te midden van de deelname van andere mannen, die uitsluitend door transactionele motivatie worden gedreven.
Een seksueel aantrekkelijke vrouw gedraagt zich in haar gedrag als een luchtvaartmaatschappij die veel geld uitgeeft aan reclame zoals: “Kiev-Londen $49*”. De sterretje leidt naar een voetnoot, waar in kleine letters staat dat de algemene boodschap is: “wat er geschreven is, is niet waar”. De luchtvaartmaatschappij krijgt aandacht, het aantal telefoontjes naar het contactcentrum stijgt scherp, en de marketeers rapporteren over succes. Ondertussen zal het overbelaste callcenter langzamer werken dan normaal voor echte klanten, en niet voor de ‘sterretje’-klanten, en het is zelfs waarschijnlijk dat een klaarstaande klant moe zal worden van het wachten op een antwoord en naar een concurrent zal bellen. Hebben ze een stroom van telefoontjes gekregen? Ja. Hebben ze de bezetting van de vlucht verhoogd? Nee. Marketeers zeggen in dat geval dat telefoontjes een “lage conversieratio” hebben. En als ze de bezetting wel hebben verhoogd, dan niet met kwalitatieve passagiers die bereid zijn veel te betalen, maar met degenen die op zoek zijn naar het goedkoopste tarief en zo de luchtvaartmaatschappij van winst beroven. Want door reclame te maken voor de prijs, krijgt de luchtvaartmaatschappij klanten die door de prijs worden aangetrokken, en niet door de toegevoegde waarde die de ene luchtvaartmaatschappij van de andere onderscheidt. Bedrijven die actief verkopen — initiatief tonen en zelf klanten zoeken — verkeren in een betere staat. Dergelijke bedrijven passen advies- en strategische verkoop toe in plaats van transactionele verkoop en deze bedrijven behalen een grotere winst uit de deal.
In wezen:
- Mannen zijn actiever dan vrouwen en zijn om evolutionaire en biologische redenen meer geneigd tot risico’s.
- Wiskundige oplossingen voor het huwelijksprobleem leiden ertoe dat de ‘aanbiedende’ partner een voordeel heeft ten opzichte van de ‘keuzemaker’.
- Vrouwen beperken zich doorgaans tot het aantrekken van aandacht en krijgen, net als gewoonlijk, een overvloed aan aandacht met een lage “conversieratio”.
- Het is belangrijk om niet bang te zijn om een actieve levenshouding aan te nemen en zelf kandidaten te selecteren, in plaats van te wachten tot iedereen om de beurt zich aan jou aanbiedt.