Een keer had mijn vriendin een probleem met de inrichting van de keuken. Ze had een mooie verbouwing gedaan, waarin ze haar hele ziel had gestoken, maar al haar dromen over een mooie en perfecte huiselijke sfeer leken te worden verstoord door de ruw en onhandig uitstekende gasleiding in de keuken. Het is niet mogelijk om gasleidingen achter gipsplaten of pleisterwerk te verbergen, en deze leiding viel echt op in de keuken, die zonder de leiding gewoon perfect was.
Toen deed de vriendin het tegenovergestelde. In plaats van te proberen de pijp te verbergen of te camoufleren, schilderde ze deze in een felle rode kleur – precies dezelfde kleur die werd gebruikt voor de hardware van de keukenkastjes. En, oh wonder, de keuken werd perfect, en de pijp leek alsof hij speciaal voor deze keuken was gemaakt.
Het is niet noodzakelijk om de pijp rood te verven. Je kunt het wit verven met zwarte markeringen en de bovenkant van de pijp versieren met een pot met groen – het lijkt dan op een berkenstam. Je kunt schubben en een slangenkop op de pijp schilderen – dan lijkt het op een python die van het plafond hangt. Je kunt de pijp ook versieren met nog een paar andere pijpen, gebogen in verschillende richtingen, met kleppen en een messing glans – dat wordt steampunk. Je kunt alles doen wat nodig is om de pijp voor jou te laten werken in plaats van tegen jou. Het idee om de gasleiding niet te verbergen, maar juist te accentueren, is de kern van het oplossen van vele problemen.
Wanneer je probeert jezelf te verkopen op de seksuele markt, begin je jezelf te vergelijken met aantrekkelijkere producten en word je verdrietig. Je denkt bijvoorbeeld: mijn neus is niet zo mooi, of mijn ogen zijn flets, of mijn haar is te donker/te licht. Je moet daar geen probleem van maken. Je moet het als een voordeel zien. In de filmwereld zijn er veel acteurs en actrices die niet de schoonheid van fotomodellen hebben, maar die desondanks vol zelfvertrouwen zijn en, wat belangrijk is, daardoor uiterst aantrekkelijk. Jean-Paul Belmondo, Alisa Freindlich, Liza Minnelli, Steve Buscemi – zij zijn allemaal geen “ideale schoonheden” en dat is hun belangrijkste voordeel. Ze zijn herkenbaar. Ze zijn charismatisch. Ze hebben hun eigen rol. Wie zouden ze zijn als ze standaard Hollywood-schoonheden waren? Dan zouden ze als klonen in de rij staan voor audities.
De marketinggoeroe Jack Trout schreef een heel boek om de lezers slechts één simpele gedachte te verkopen, die hij in de titel van het boek verwerkte: “Differentiëren of sterven!”. Het ergste wat een man of vrouw kan doen die zichzelf op de seksuele markt wil verkopen, is de mode, stijl en smaken van de massa te volgen. Ja, het is belangrijk om bij je soortgenoten te horen. Ja, het is belangrijk dat je niet als een “armoedzaaier” wordt beschouwd. Maar kijk naar de foto’s van meisjes uit de jaren ’80. Ze zijn allemaal hetzelfde! Dezelfde make-up met “pijlen”. Dezelfde kapsels met een permanente krul, dezelfde schoudervullingen, dezelfde broeken die onderaan smaller worden. Wat is het verschil tussen hen? Geen enkel. Ze zwemmen allemaal in de scharlakenrode oceaan van bloederige concurrentie, in plaats van hun eigen blauwe oceaan te creëren, waar zij de spelregels zouden dicteren.
Vaak maken meisjes zich erg druk om de kleine maat van hun borsten. Ze hebben gelijk, haar kloon met grote borsten zou in de huidige mode voor borsten duidelijk aantrekkelijker zijn. Maar, kleine borsten zijn als die gasleiding in de keuken, die je op een manier kunt gebruiken die geen enkele boezemrijke meid kan.
Meisjes met een kleine borst doen hun best om deze groter te laten lijken. Ze dromen van een borstvergroting. Ze kopen bh’s met schuimrubberen inlegstukken. Ze merken dat de meeste vrouwen om hen heen, die succesvol getrouwd zijn en kinderen hebben gekregen, duidelijk grotere borsten hebben. Maar dit is precies die cargo-cult. Bij getrouwde en bevallen vrouwen zijn de borsten groter omdat ze kinderen hebben gekregen, en niet omdat ze konden trouwen omdat ze grote borsten hadden. Bovendien “verliezen” de borsten vaak hun volume na het voeden, en zonder bh is het niet meer mogelijk om te lopen – het resultaat zijn weliswaar zichtbare, maar lelijke “spaniëloren” in plaats van aantrekkelijke borsten.
En weer wordt bij de meisjes de cargo-cult en de ritualisering van het fenomeen ‘ingeschakeld’. “Iedereen draagt beha’s, vooral de meisjes met een grotere boezem – dus ik moet ook.” “Iedereen om me heen heeft een grotere borst,” terwijl dat slechts een illusie is, want de meeste hebben gewoon schuimrubber in hun beha of, voor degenen die het zich kunnen veroorloven, siliconen onder de huid.
Maar een beha is in de eerste plaats een hulpmiddel om het leven gemakkelijker te maken voor vrouwen met een grotere boezem en om te voorkomen dat hun borsten lelijk hangen. Voor degenen met een kleine borst is een beha helemaal niet nodig. Het is gewoon een overbodig kledingstuk en vervult zijn oorspronkelijke functie niet. Het is gewoon een ritueel element van de garderobe geworden en wordt gedragen omdat “ik al volwassen ben, want ik heb al borsten.”
Het meisje met een kleine borst heeft een zeer belangrijk voordeel ten opzichte van anderen: ze ziet eruit als een meisje, en lijkt jonger dan haar werkelijke leeftijd, en niet als een melkkoe die kinderen heeft gebaard. Dit werkt op het onderbewustzijn van de man – “jong, maagdelijk, precies wat ik zoek”. Ze heeft borsten, geen uier. En het is tijd om “de pijp rood te verven” en deze borsten aan de omgeving te tonen, terwijl ze binnen de grenzen van de fatsoenlijkheid blijft. Moet ze haar bh uittrekken zodat de uitstekende tepels uitdagend onder de kleding uitsteken?
Een grote borst is niet meer dan een modetrend. [8]. . Precies hetzelfde als de “inlegschouders” van de jaren ’80. Er was ooit een mode voor een kleine borst, wat vrouwen er jonger deed uitzien. Vrouwen bonden hun borsten in en drukten ze samen, zodat ze niet te veel uitstaken. Er waren tijden waarin niet de borsten, maar de benen of de billen meer gewaardeerd werden. Nog 30 jaar geleden was het heel duidelijk dat het idee van “grote borsten” een soort Amerikaanse trend was. In Europa werd daar niet veel aandacht aan besteed en een echt grote borst werd helemaal niet als een teken van schoonheid of vrouwelijkheid beschouwd. Interessant is dat ook tegenwoordig 52,3% [9]. Mannen gaven aan dat ze in hun seksuele fantasieën seks met een vrouw met een zeer kleine borst voorgesteld hebben. [10]. Текст для перевода: ..
Nergens staat in een set regels over ‘dresscode’ dat je zonder beha mag lopen, vooral niet als je een kleine borst hebt. Integendeel, het verbiedt diepe decolletés, vooral als je een grote borst hebt. Maar juist op het moment dat een meisje haar beha uittrekt, ontdekt ze de ‘blauwe oceaan’ waarin er geen concurrentie is en waarin zij de regels van het spel dicteert. Kleding zonder beha is niet ordinair en niet vulgair. Het is geen vulgaire provocatie zoals een decolleté of een extreem korte rok. Het zijn geen blote schouders, vooral niet met ordinaire doorzichtige siliconen bandjes voor de beha. Het is eigenlijk niets. Maar het is opvallend en trekt de aandacht, en dat op de juiste manier – het laat een ‘raadsel’ achter en geeft de mannelijke fantasie de ruimte om te spelen. Borst zonder beha werkt op een vergelijkbare manier als kousen. Van de zijkant zie je niet of een meisje kousen of panty’s draagt. Maar zij weet het zelf. En dat verandert zowel haar loopstijl, haar gedrag als haar houding tegenover anderen. Het verandert in een zeer positieve richting, als we het hebben over marketing op de seksuele markt.
Het boek “Blauwe Oceaan Strategie”, gepubliceerd in 2005, gaat precies over hoe je op een mooie manier kunt ontsnappen aan concurrentie door te stoppen met investeren in “modieuze” of “trendy” concurrentievoordelen. De auteurs, W. Chan Kim en Renée Mauborgne, zijn vertegenwoordigers van een toonaangevende Europese business school. Het boek illustreert de snelle groei en hoge winstgevendheid van bedrijven die in staat zijn om productieve zakelijke ideeën te genereren door een vraag te creëren die eerder niet bestond op een nieuwe markt (“blauwe oceaan”), waar praktisch geen concurrenten zijn, in plaats van te concurreren met talloze concurrenten op weinig winstgevende markten (“rode oceaan”). Na 15 jaar onderzoek tonen de auteurs aan de hand van 150 succesvolle strategieën over een periode van 120 jaar in 30 sectoren aan hoe de uitvoering van het idee van de “blauwe oceaan” – het ontsnappen aan concurrentie en het openen van nieuwe niches en markten – bedrijven naar succes leidt.
In het boek “De Blauwe Oceaan Strategie” wordt vaak het voorbeeld van de circus “Cirque du Soleil” genoemd – tot op heden het meest succesvolle circusshow ter wereld. Toen de circusindustrie vastzat in concurrentie, terwijl ze probeerden steeds meer tijgers en olifanten, clowns, variétéartiesten en zelfs optredens op meerdere podia tegelijk in de ticketprijs te proppen, stopte Cirque du Soleil met de “wedloop om de grootte” en verliet ze de arena helemaal, door voorstellingen te geven in de vorm van een toneelstuk met een samenhangend verhaal. Ze hebben feitelijk het beste van theater en circus samengevoegd en konden op die manier de concurrentie ontlopen en zelfs de gedachte om Cirque du Soleil met andere circussen te vergelijken, volledig achter zich laten.
Het gebruik van een kleine borst als voordeel is een typische strategie van de “blauwe oceaan”, waarbij een marktdeelnemer de “wapenwedloop” afwijst en de markt andere, radicaal verschillende kenmerken en eigenschappen van het product biedt die door consumenten worden gevraagd. Niemand zegt immers dat de borst per se groot moet zijn. Ze moet stevig zijn, niet hangen, en de vrouw jonger en aantrekkelijker maken. Door de concurrentie in maten van de agenda te halen, kan men gemakkelijk alle andere concurrenten op andere belangrijke kenmerken voorbijstreven en de “room” van de markt afromen.
Meisjes die overwegen hun bh uit te doen, denken dat mensen naar hen zullen staren, maar in werkelijkheid trekt het niet meer aandacht dan normaal. Je kunt zelfs vrienden onder mannen vragen om hun rustige houding ten opzichte van zoiets te begrijpen. Maar dit werkt op een “tweede” niveau. En het werkt nog op een andere manier. Aan de ene kant geeft de moed en durf die nodig zijn om de bh uit te doen, de vrouw dat zelfvertrouwen dat door iedereen om haar heen wordt opgemerkt en waar mannen op letten. Het is een acceptatie van jezelf zoals je bent, een bevrijding van, bijna altijd, ongegronde angsten dat je niet mooi of aantrekkelijk bent. Dit helpt om een carrière op te bouwen, te trouwen, ambities te realiseren en uit de cirkel van gewoontes en rituelen te stappen. Het is agressie die in de juiste richting is gericht. Dus het is goed om voorbereid te zijn, als je je bh uittrekt, dat je al je vriendinnen in verwarring brengt. Het is immers erg ongemakkelijk om naast iemand te staan wiens succes duidelijk is, en niet alleen in woorden of attributen, meer is dan dat van jou. Wat belangrijk is, is dat geen enkele dame met een grotere borstomvang deze truc kan herhalen. Sterker nog, haar bh, die ze gedwongen moet dragen, zal haar borsten voor mannen verbergen, waardoor ze net zo is als iedereen.
Een grote borst is een sterke en goed werkende aantrekkingskracht. Dit hangt zelfs niet af van het geslacht. Iedereen – zowel mannen als vrouwen – let op een grote borst. Bovendien is het beter zichtbaar op afstand dan een kleine borst. Dit is vanaf de kindertijd in ons brein gegrift – het is een bron van voedsel, veiligheid en een goed humeur. Het is een universele oplossing voor alle problemen. Het is dan ook geen toeval dat het “standaard” beeld van een verkoopster in de winkel een grote borst omvat die uit een opengemaakt schort steekt. Maar wat de borst nooit zal zijn, is de reden om wel of niet met een meisje te trouwen. Elke vrouw die in plaats van een bh een foam draagt, zal niet klagen dat een man haar heeft verlaten omdat hij zich had vergist in zijn verwachtingen over de grootte van haar borsten. De grote meerderheid van alle vrouwen die al getrouwd zijn en kinderen hebben gekregen, zal zich herinneren dat ze zich zorgen maakten over de grootte van hun borsten. Ja, er zijn onder mannen idioten die “verliefd” zijn op maten. Ze zijn echter uiterst zeldzaam. Dit zijn uitzonderingen. Denk na of je zo’n man nodig hebt. Misschien is het beter om zulke mannen meteen op afstand te houden, vooral als je een grote borst hebt, die zeer waarschijnlijk “in zal zakken” na de eerste bevalling tot de standaard “spaniëloren”.
Kleine borsten zonder bh zijn ook een sterke aantrekkingskracht. En duidelijk niet minder krachtig dan de door glanzende tijdschriften gepromote en bijna niet voorkomende borsten buiten Photoshop. Tegelijkertijd is er een belangrijk verschil: het ontbreken van een bh onder de kleding werkt als een onbewuste aantrekkingskracht, waar het bewustzijn niet tegen kan vechten. Een vrouw die haar tepels onder de kleding verkoopt, activeert eigenlijk het sterkste manipulatiemechanisme dat ze heeft. En dat leidt haar naar succes.
In wezen
• Het is niet nodig om je tekortkomingen te verbergen. Moedervlekken, sproeten, groteske gelaatstrekken, een kleine borst, haarkleur en andere schijnbare problemen met je uiterlijk. Gebruik ze als je concurrentievoordeel.
• Uiterlijke kenmerken die geassocieerd worden met een slechte gezondheid zullen niet als concurrentievoordelen werken. Daarom is het de moeite waard om geld uit te geven aan de sportschool, tandarts, orthodontist, dermatoloog, diëtist, kapper en orthopeed.
• Het dragen van een beha door een vrouw met een kleine borst is eerder een door haar te rechtvaardigen ritueel dan een rationele en bewuste handeling.
• Het is beter om te concurreren in de door jou gecreëerde “blauwe oceaan” dan om te vechten tegen concurrenten in de “rode oceaan”.