Uiteindelijk is het niet de moeite waard om veel aandacht aan je concurrenten te besteden. Waarom niet? Omdat bezorgdheid over de concurrentie snel kan omslaan in een obsessie. Wat doen ze op dit moment? Wat zijn ze van plan te doen? Hoe moeten wij reageren?
Elke kleine zaak zal grondig worden geanalyseerd. En dit is een vreselijke mentale instelling. Het leidt tot waanzinnige stress en angst. Zo’n gemoedstoestand is niet de voedingsbodem waar iets kan groeien.
Dit is zeker een zinloze bezigheid. Het concurrentielandschap verandert voortdurend. Uw concurrent van morgen kan totaal anders zijn dan de concurrent van vandaag. U heeft daar geen controle over. Wat is de zin van je zorgen maken over dingen die buiten uw controle liggen?
In plaats daarvan, focus op jezelf. Wat hier en nu gebeurt, is belangrijker dan wat daar en toen gebeurt. Wanneer je tijd besteedt aan je zorgen maken over iemand anders, kun je diezelfde tijd niet besteden aan het verbeteren van jezelf.
Focus te niet te veel op je concurrenten, want dan verdwijnt je eigen visie. Je kansen om iets nieuws te vinden vervagen zodra je je hersenen voedt met andermans ideeën. Je wordt reactief in plaats van vooruitkijkend. Je begint hetzelfde te verkopen als je concurrenten, alleen in een andere kleur of in een andere behuizing.
Als je van plan bent om een ‘moordenaar’ van de iPod of ‘nog een’ Pokémon te creëren, ben je al dood. Je laat de concurrentie de parameters bepalen. Je zult Apple niet ‘meer appelachtig’ kunnen maken, omdat niet jij, maar zij de spelregels bepalen. En je zult nooit kunnen winnen van degene die de regels in zijn spel bepaalt. Je moet de regels herschrijven, en niet gewoon iets creëren dat een beetje beter is.
Vraag jezelf niet af of je Apple overtreft. (of iemand anders die daar in jouw branche de leider is.) Dit is de verkeerde vraag. Het is geen strijd op leven en dood. Hun winsten en verliezen zijn van hen. Die van jou zijn van jou.
Als je gewoon van plan bent om zoals iedereen te zijn, waarom doe je dan überhaupt wat je doet? Als je praktisch je concurrenten dupliceert, heeft je bestaan geen zin. Zelfs als je verliest, is het beter om te falen terwijl je vecht voor waar je in gelooft, dan om anderen te imiteren.