When it comes to air travel, we know you have no choice.
But thanks for choosing Air Penguin.(c) Madagascar 2, Escape from Africa
Waarom stappen mensen in een vliegtuig en vliegen ze ergens naartoe? Doen ze dit voor hun plezier? Houden ze zo veel van vliegen dat ze gewoon een ritje maken? Nee. Ze hebben een doel en het vliegtuig is een noodzaak. Of ze moeten naar een familielid reizen, of het vliegtuig is de enige manier om bij een vakantieoord te komen. Of het vliegtuig is de enige acceptabele manier van reizen voor een zakenpersoon. Met andere woorden, mensen kiezen niet voor luchtreizen, maar zijn gedwongen het te gebruiken. Zeker nu. In alle gevallen waarin reizen met een ander vervoermiddel meer acceptabel is, zijn mensen geneigd om alternatieven voor vliegtuigen te kiezen, met al hun problemen zoals ritten van/naar de luchthaven, anderhalf uur wachten, vernederende veiligheidsprocedures, de frustrerende wachttijden voor aansluitingen in de gevangenis-luchthaven, rijen, verstopte oren, vliegangst en het risico om vast te komen zitten op de luchthaven door de wil van weer een angstige ambtenaar.
Bovendien, gezien de huidige situatie met luchtvervoer, hebben mensen over het algemeen echt geen keuze welke luchtvaartmaatschappij ze moeten gebruiken. Zakenreizigers hebben een strikte binding aan het schema van hun zakenreis en als ze maandagmorgen op punt A moeten zijn en vrijdagavond weer thuis, en de ‘eigen’ luchtvaartmaatschappij voldoet niet aan deze eisen, dan kiest de zakenreiziger voor een andere luchtvaartmaatschappij, zelfs met onhandige overstappen. Hij betaalt niet uit eigen zak voor de reis. Hij voert de opdracht van het bedrijf uit. Iemand die ‘voor zichzelf’ vliegt, zal vrijwel altijd kiezen voor een low-cost luchtvaartmaatschappij of, opnieuw, de ‘eigen’ luchtvaartmaatschappij (of haar code-sharing partner).
Marketeers van luchtvaartmaatschappijen kunnen zich verheugen over de behaalde resultaten op het gebied van ‘merkherkenning’, ‘positief imago’ en allerlei andere onzin, maar een persoon kiest een vervoerder niet op basis van grote billboards met domme sterren die een misleidende prijs vergezellen. Een passagier heeft doorgaans gewoon geen keuze.
Aan de andere kant hebben we een zeer rijke keuze aan hotels bij aankomst. En zowel voor zakenmensen als voor niet-zakenmensen is er een voldoende ruime keuze aan hotels voor overnachtingen. Hier kan men zijn smaak tonen, het budget van de reis afwegen tegen de geboden voordelen, “de maaltijden doorlopen” – kortom, het vormt een vruchtbaar terrein voor marketing.
En nu, laat Alexander Druzdy antwoorden waarom Oekraïense luchtvaartmaatschappijen tevergeefs programma’s voor frequente reizigers onderhouden, door degenen die toch al gedwongen zijn om te vliegen, ook nog eens te belonen met een “prijs spel” in de stijl van de grap over Vasily Ivanovich en de gokkast met stront in de vorm van nutteloze gratis mijlen. En daarbij heb ik nog geen enkele hotel in mijn land ontmoet die iets heeft gedaan om ervoor te zorgen dat ik voor mijn volgende zakenreis voor hen kies.