Het maakt helemaal niet uit hoe goed of mooi je spreekt, als je woorden stuklopen op de binnenkant. defensie Een persoon. En als uw taak het aansturen van andere mensen omvat, moet u in de eerste plaats ervoor zorgen dat men naar u luistert en u hoort.
Volledig kansloos zijn alle presentaties van de nieuwe leidinggevende aan het team. Het is slechts een formaliteit. Wat de nieuwe baas ook tegen zijn ondergeschikten zegt tijdens zo’n presentatie, hij zal niet gehoord worden. En als er al iets gehoord wordt, dan is het alleen datgene wat de al bestaande vooringenomen mening bevestigt.
Wilt u dat men u hoort? Stem af op de golf van de ander. Luister eerst naar hem. Praat met hem. Waarover? Over hoe het met hem gaat, over wat goed of slecht gebeurt, over hoe hij de toekomst ziet, over de bronnen van zijn problemen, over wat hij zou willen veranderen. Krijg van de persoon de bron van zijn gedachten, datgene waaruit hij zelf zijn conclusies en beoordelingen van gebeurtenissen put.
En pas wanneer je met iemand “op dezelfde golflengte” bent, kun je hem iets vertellen, laten zien of bewijzen. De belangrijkste taak van een leidinggevende is om het denkpatroon en het perspectief van zijn ondergeschikten te kunnen veranderen. Als hij dat niet kan, blijft er voor hem slechts één methode van leidinggeven over: terreur. Een ineffectieve methode, waardoor in het bedrijf alleen degenen blijven die zich in zulke omstandigheden comfortabel voelen (masochisten) of degenen die gewoon nergens anders heen kunnen.
Om een leider in staat te stellen op mensen in te werken, moet hij in de eerste plaats goed kunnen luisteren. Op de meest oprechte en aandachtige manier. Het mag geen formeel gesprek zijn. Het moet echt luisteren naar de persoon zijn.
In mijn leven zijn er verschillende keren situaties geweest waarin ik in een nieuw team werd geïntroduceerd en ik aanvankelijk met argwaan werd ontvangen. Dit gebeurde omdat ik de opvolger was van de net ontslagen vorige baas of omdat ik met een “nieuw team” kwam. Maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste is dat ik de eerste weken van mijn werk niet besteedde aan “inwerken”, maar aan het luisteren naar mensen. Ik riep niet iedereen één voor één bij me, maar ging naar iedereen toe en… luisterde. Ik zei zelfs: “Mijn rol nu is om te zwijgen en te luisteren.” Deze aanpak zorgde ervoor dat ik en mijn team “op elkaar afgestemd” raakten en dat wat ik zei of schreef, in de meeste gevallen werd begrepen zoals ik het bedoeld had. En wanneer ik het team moest verlaten, was er niemand die daar blij mee was. Uiteraard moet deze “afstemming” regelmatig worden herhaald, anders, zoals radiomensen zeggen, “vervliegt de golf”.
Als u een leidinggevende bent en problemen heeft met uw team (u ontslaat vaak iemand, er is een lage discipline, lage resultaten, men respecteert u niet, men is bang voor u en houdt niet van u, uw woorden worden niet gehoord, uw motivatoren werken niet), denk dan na of u naar uw mensen heeft geluisterd en zo ja, wanneer dat voor het laatst was. Gewoon – geluisterd.