Я тут в посте. Ik sprak over een neutrale positie. Om niet verkeerd begrepen te worden, ging het niet om neutraliteit, maar om de manier van het beoordelen van de situatie. “Als het ware van de zijkant”, wat het mogelijk maakt om de juiste beslissingen te nemen. Echter, het onderwerp “neutraliteit” raakte me en ik besloot een klein advies te schrijven voor corporatieve intrigers of marketingstrijders 🙂
Stel je voor dat in een bedrijf een van je aartsvijanden een grote ruzie heeft met een andere aartsvijand. Bovendien is jullie team helemaal niet vriendschappelijk, maar eerder een soort terrarium van gelijkgestemden. Zo’n situatie komt vaak voor in onderzoeksinstituten of bij een manager die geen leiderschapskwaliteiten heeft. Laten we ze A en B noemen. Hun ruzie is zo heftig dat “er maar één moet overblijven”, en daarom vragen beiden, A en B, jou om hulp en vragen je om je bij hun kamp aan te sluiten.
Voor de markt kun je aannemen dat je twee concurrenten hebt, laten we ze A en B noemen, en beiden komen naar jou met het idee van co-branding, een gezamenlijke reclamecampagne of een alliantie. Wat hebben we verder nog in de gereedschapskist voor overlevingsmiddelen in tijden van crisis?
Nu, laten we zeggen dat A sterker is dan B. Niet veel, maar sterker. A is bovendien sterker dan jullie. B is daarentegen zwakker dan jullie.
Met wie moet je een alliantie aangaan? Je moet een alliantie aangaan met B. De zwakke steunen. Uit humanisme? Echt niet!
Stel je voor dat je, terwijl je de kracht van A ziet en “inzet” op zijn overwinning op B, besluit A te steunen. Oké, je hebt B verslagen. Met wie moet A nu afrekenen? Met jou. Bovendien zal A weinig dankbaarheid voelen voor zo’n alliantie, integendeel, hij zal denken dat hij jouw beschermheer is. Vroeg of laat word je ofwel zelf vernietigd of kom je in een afhankelijkheid van A.
Laten we de tweede optie veronderstellen, u houdt zich neutraal. Over uw morele kwaliteiten als een spineless persoon, die geen respect verdient, zullen we later praten, laten we ons richten op de feiten. A en B zullen vechten, A zal winnen, sterker worden (in de corporatie – invloedrijker, op de markt – met een groter aandeel, ten koste van een slachtoffer) en… zal naar u kijken en zich herinneren hoe u hem de steun hebt geweigerd. Een slecht verhaal met een slecht einde. Trouwens, door B, die het heel hard nodig had, geen steun te bieden, heeft u een trouwe bondgenoot verloren die u als een beschermheer had kunnen zien.
De beste optie is om je bij B aan te sluiten. Dan kunnen jullie samen gemakkelijk met A afrekenen, en daarna ben jij de belangrijkste speler in het overgebleven paar. Als je wilt, kun je B uitschakelen, en als je dat wilt, kun je hem onder jouw invloed houden. Bovendien zal B jou vrijwillig als beschermheer eren en zal hij jouw invloed beschouwen als hulp.
Het behouden van “neutraliteit” is, van alle scenario’s, de meest kortzichtige stap. Bovendien is het ook nog eens laf. Als er om je heen een opstootje ontstaat, moet je een kant kiezen. In ieder geval zijn de kansen op een goede uitkomst groter dan bij het behouden van neutraliteit.
Als argumenten “tegen” moet je Zwitserland niet aanvoeren. Dit is een bijzonder geval en het was hoe dan ook niet echt neutraal.