Een van de engste plekken waar je absoluut niet aan moet denken is negatieve motivatie , is de benaming voor het niet naleven van deadlines.
In dit geval, « de paradox van het houtblok » het gaat niet aan — het werk moet toch gedaan worden, maar er is een sterke neiging naar verslechtering van de kwaliteit. We herinneren ons allemaal de USSR en grappen zoals: “een ingeslagen schroef is beter dan een ingedraaide spijker”. Schroeven werden ingeslagen om de planning te halen, anders werd je de bonus ontnomen. En bonussen in de USSR waren niet zomaar extraatjes, maar een deel van het verwachte reguliere inkomen. Het ontnemen van de bonus werd dus gezien als een straf.
Bij dit alles is het vaststellen van “spelregels”, waarbij een medewerker wordt bestraft (zijn verwachte bonus verliest) voor het niet naleven van deadlines, een activiteit die gericht is op de toekomst. Op gebeurtenissen die nog niet hebben plaatsgevonden.
Bij het opleggen van een boete, nadat het werk niet op tijd is uitgevoerd, vindt er een typische strijd plaats met het feit dat is gebeurd. Er is niets meer te corrigeren, maar de stemming kan zowel voor jezelf als voor de werknemers verslechteren.
En je moet iets doen op het moment dat het werk uitgevoerd wordt. Hier en nu. Niet “wat ga ik doen als ze niet op tijd worden uitgevoerd” of “wat heb ik gedaan toen ze niet op tijd werden uitgevoerd”. Maar wat kan ik hier en nu doen om ervoor te zorgen dat het werk op tijd wordt uitgevoerd?