Er wordt vaak bezwaar gemaakt tegen het idee van openheid, omdat dit het gevoel van veiligheid van een persoon zou ondermijnen. Nu kan elke maniak of moordenaar je opsporen en zijn duistere plannen uitvoeren.
Table of Contents
Killers
Laten we beginnen met het verwijderen van huurmoordenaars. Huurmoordenaars zijn mensen die bewust een misdaad plegen voor geld. In een open samenleving is zo’n beroep zal niet aanslaan . Het is moeilijk voor hem om zelfs maar geld te betalen, en hij zal niet meer dan één schot afvuren. Bovendien heeft 99,99% van de bevolking nooit de kans om door een huurmoordenaar te worden vermoord. Kijk gewoon naar de statistieken en vergelijk de bevolking van jouw land met het aantal moorden op bestelling per jaar. Je hebt meer kans om de loterij te winnen dan zo “mooi te vertrekken”.
Maniakken
Nu over maniakken. Ja, moordenaars zullen niet overleven vanwege hun ‘wegwerpnatuur’. En we zullen alleen nog maar onberekenbare mensen overhouden, die zich niet bewust zijn van wat ze doen en de gevolgen van hun daden niet kunnen volgen. Maniakken worden ook wegwerpbaar. Want de informatie over wie geïnteresseerd is in jouw leven, blijft ook bewaard. Na de eerste ‘zaak’ zullen ze heel snel gevonden en geneutraliseerd worden, en er zullen geen massamoorden meer zijn. Het wordt al makkelijker.
Illustratie
En nu een antwoord op de zaak. En we vragen bij voorbaat om vergeving dat we een illustratie moeten gebruiken. Stel je voor dat er in de savanne een kudde zebra’s graast. Iedereen kan ze zien. Ze zien elkaar allemaal. En de leeuwen zien ze ook goed. De leeuwen beginnen met jagen, kiezen hun prooi (alles is immers open) en sluipen dichterbij. De kans op een succesvolle jacht voor de roofdieren is ongeveer 10%. Er zijn veel verstorende factoren:
- de wind zal veranderen en de zebra’s zullen de leeuw ruiken;
- een of andere zebra zal scherp zijn, zich opzij werpen en achter haar zal de hele kudde aanrennen;
- Het slachtoffer kan door soortgenoten van de roofdier worden gered;
- terwijl de leeuw zich sluipend voortbeweegt, kan hij een of andere wrattenzwijn afschrikken, die met een gekrijs wegschiet, waardoor de zebra’s genoeg kennis krijgen;
- en ga zo maar door.
Maar laten we ons een bezorgde privacy-zebra voorstellen, die besluit dat het in de savanne, op open terrein, te gevaarlijk is, en dat het beter is om te grazen in de bush, waar niemand haar ziet… Het lijkt niet nodig om de tekortkomingen van deze “logica” verder uit te leggen.
Conclusies
Moreel: hoe minder de mensen om je heen over je weten, hoe gemakkelijker en handiger je prooi wordt. Er is niemand om alarm te slaan. Het is gemakkelijk om onopgemerkt te blijven. Het is eenvoudig om de plaats van het voorval te verlaten en moeilijk om je te traceren. Denk aan wat er wordt aangeraden aan meisjes die gedwongen zijn om alleen met een lift mee te rijden. Juist: Bel iemand (of doe zelfs alsof, zodat de bestuurder het hoort) en laat de gesprekspartner weten dat je over zoveel tijd aankomt en dat je in een auto met bepaalde kentekens rijdt.
Zulke levensbelangrijke functies, zoals persoonlijke veiligheid, kunnen beter geautomatiseerd worden, zodat a) je niet vergeet te bellen en b) een potentiële maniak zeker weet dat hij al “in het protocol” staat nog voordat hij iets heeft gedaan.
En tot slot: Een eenzame zebra moet met al haar kracht wegrennen voor de leeuwen. Maar een zebra in een kudde hoeft alleen maar iets sneller te rennen dan het traagste lid van de kudde. Comfortabeler, vindt u niet?