Elke sociale revolutie werd veroorzaakt door een verandering in de productiekrachten. Het gaat er niet om dat er een nieuwe klasse van rijken ontstond, maar dat de wetenschappelijke en technische vooruitgang het mogelijk maakte om voedsel met steeds minder handen te produceren. Dit betekende dat de samenleving zich eerst klassen kon veroorloven die niet betrokken waren bij de voedselproductie (ambachtslieden), en later klassen die helemaal niet betrokken waren bij de productie (leger, aristocratie, geestelijkheid).
De opkomst van het kapitalisme, dat het feodalisme verving met zijn mechanisme van meerwaarde en het principe van kapitaaluitbuiting, heeft de samenleving simpelweg in staat gesteld om nog een niet-werkende laag te creëren, ten koste van de besparing op menselijke middelen, niet alleen in de voedselproductie, maar ook in de industrie.
De moderne samenleving kan absoluut niet worden aangeduid als een “pure” kapitalisme. Het is een “gereguleerd” kapitalisme. Dat lijkt goed, maar er rijst een interessante vraag: wie reguleert? Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat het moderne systeem van het kapitalisme wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een andere heersende klasse die boven de kapitalisten staat – de klasse van ambtenaren.
Hier en verder bedoelen we met het woord “ambtenaar” niet alleen overheidsfunctionarissen, maar ook het ingehuurde management van bedrijven. Ambtenaren bestaan al lange tijd, maar juist nu is hun puur uitvoerende functie veranderd in een exploitatiefunctie. Ambtenaren hebben de macht om bedrijven te sluiten en te openen, materiële goederen te herverdelen, exclusieve toegang tot middelen te verkrijgen en de belangrijkste begunstigde te zijn van elke… corruptie systemen. Ze bestaan omdat de samenleving nu in staat is om nog meer nietsdoende monden te voeden. Ambtenaren, die hun macht gebruiken, bevestigen hun rechten en privileges, beheren andermans eigendommen, schrijven wetten die duidelijk niet tegen hen zijn, en geven zelfs hun sociale positie door als erfgoed. Kan de zoon van een plaatsvervangend minister minister worden? Nee, omdat de minister zijn eigen zoon heeft.
Wie geeft geld aan ambtenaren en wie onderhoudt hun apparaat? Kapitalisten, aandeelhouders (zogenaamd eigenaren) en andere mensen. Op welke manier? Via sponsoring van politieke partijen, door mega-bonussen aan het management van bedrijven, het betalen van belastingen, het geven van banale steekpenningen en niet-banal steekpenningen, die we supercorruptie kunnen noemen.
Wie is afhankelijk van ambtenaren? Iedereen. Het is niet verstandig om met deze klasse in conflict te komen. Van wie zijn de ambtenaren zelf afhankelijk? Van niemand. Alle tekenen van een heersende klasse zijn aanwezig.
U leest deze tekst in het Russisch en probeert de hier gemaakte conclusies toe te passen op de ex-USSR. (In andere taalkundige versies staattaal gastland) Echter, zo’n systeem is overal aanwezig en vooral in landen met een ontwikkelde corporatieve kapitaal. Nooit eerder had een assistent van een burgemeester van een klein stadje zoveel bevoegdheden, privileges en echte macht als nu.
Kijk naar wie de duurste auto’s bezit, wie met privéjets vliegt, wie privileges heeft die wettelijk of in de statuten van bedrijven zijn vastgelegd, en je zult alles duidelijk zien.
De conclusie van dit artikel is als volgt: We hebben een nieuw maatschappelijk systeem, waarvan de kennis zorgvuldig wordt bewaakt door de heersende klasse, aangezien deze klasse nu niet alleen op de samenleving parasiteert, maar ook de wetenschap en het onderwijs beheert. Deze heersende klasse heeft de macht in handen die eerdere heersers zich niet eens konden voorstellen.
Zij beheren het leger, de politie, het belastingstelsel, het geld, de financiën en zelfs elke individuele persoon. Dit systeem begon zich te ontwikkelen met de opkomst van de eerste totalitaire regimes zoals ‘socialisme’ of het nazisme, wanneer de staatsapparaat de leiding over de samenleving overnam.
Echter, momenteel bevindt elke ontwikkelde samenleving zich in de staat van deze sociale structuur. Het is tijd om een naam voor deze structuur te bedenken, zodat we verder kunnen verwijzen naar een specifieke naam. Laten we het noemen Informisme . Trouwens, de heersende klasse heeft zelfs al een naam die compacter is dan “bureaucratische elite”. De heersende klasse kan worden genoemd netocratie Текст для перевода: ..